Nou heb ik het al de hele tijd over mijn zoon Ralph die ik ben wezen opzoeken. Nagenoeg niemand van de bloglezers kent hem. Dus dan eindelijk hier een plaatje van mijn zoon, ski- en snowboardleraar op een schans in het 'funpark'. Dat lag op ongeveer 1600 meter hoogte en hier springt hij er nog een paar meter bij.

Ongetwijfeld is het niet een foto van een correcte sprong. Daar heb ik nou eenmaal totaal geen kijk op. Maar ik vind het wel een erg leuke foto! Om hem te herkennen zult U echt uw best moeten doen; zelfs ik heb soms moeite hem te herkennen met zo'n sneeuwbril en helm op. Soms hoor ik ineens:"Hoi pa!" en dan blijkt hij het weer eens te zijn geweest die zo'n helling af kwam stuiven.

En niet om het een of ander, maar hij is een uitstekende leraar. Volgens mij in ieder geval. Educatief ijzersterk en het schijnt, dat hij technisch ook erg goed werk levert. En, trouwens, 's zomers geeft hij beroepsmatig zeilles en daar schijnt hij ook al heel erg goed in te zijn. Echt een leraar dus, zonder de merkwaardige trekjes die veel leraren vertonen omdat ze nog nooit in het bedrijfsleven gewerkt en alleen maar op school gezeten hebben.

Ja, een erg trotse vader ben ik dus.