dagboek van een fotograaf

Er valt heel wat goed te maken. Zo lang geen plaatjes te kunnen opladen is echt een crime. En dat terwijl ik echt fantastisch werk gemaakt heb in tussentijd. Vorige week vrijdag een reusachtig leuke reportage in 's Heer Arendskerke. De zuster van d ebruid had ik een paar jaar geleden gefotografeerd toe zij trouwde en met die foto's heb ik toen zo'n beetje alles gewonnen wat er maar te winnen viel, zelfs "fotograaf van het jaar" geweest in Engeland en heb de prijs in de "Mario Acerboni Trofee" voor de beste huwelijksreportage uit Nederland (!) en derde internationaal behaald. Nu was de zuster aan de beurt en dat was ook ontzettend leuk! Ook wel een kanshebber in de Acerboni wedstrijd.

Vandaag was ik ook weer actief aan de "overkant". Een trouwreportage in Krabbendijke. Ik had al regelmatig op de buienradar gekeken, want de weersverwachting was niet zo best, maar het zag er best gunstig uit. Alles kwam ook goed uit; het was nagenoeg droog toen ik mijn buitenfoto's maakte. Daarna begon het ook prompt te regenen. Maar ja, ik had toch mijn buitenfoto's al gemaakt!

Zodra ik weer foto's op kan laden zal ik eens wat laten zien; het is er mooi genoeg voor!

Het is toch treurig, geen enkele mogelijkheid om een plaatje op te laden. En dat alleen maar door die verdraaide computer die mijn USB-stick niet wil zien. Enfin, over niet al te lange tijd zal e.e.a. hopelijk verholpen zijn.

Over de telefoon heb ik vandaag een hele discussie gehad met een collega over hoe je een vrouw zittend fotografeert. Daar zijn nogal wat misverstanden over en ik heb mijn collega de klassieke methode verteld. De schouders licht van het hoofdlicht afgekeerd, het verste been over het dichtstbijzijnde geslagen met de knien onder een hoek van 45 graden ten opzichte van de camera f met de enkels gekruisd, voor op het randje van de stoel zitten, iets voorovergebogen, handen in de schoot etc. Trouwens, van die handen, daar heeft een britse collega een keer VEERTIEN bladzijden over vol geschreven. Kun je nagaan hoe ver de klassieke theorie doorgevoerd kan worden. Maar, als je precies volgens de regels te werk gaat, dan is het resultaat helemaal niet kunstmatig of geforceerd. Integendeel, het lijkt allemaal heel natuurlijk. Nou lijkt het wel alsof ik een verschrikkelijke hoop theorie op mijn klanten loslaat, maar dat valt wel mee. maar, als ik het niet vertel, hoe moeten ze dan weten hoe ze het gunstigst op de foto komen?

Vanavond ben ik eens met de personeelsvereniging van mijn vrouw op "orchideenexcursie" geweest bij Stevensluis. Het is echt onvoorstelbaar, zoveel duizenden orchissen die daar bij elkaar staan te bloeien. Ontzettend interessant en goed voor mijn kennis van de lokale flora. Er was toch weer heel wat weggezakt in de loop der jaren. Moeraswespenorchis, bijenorchis,addertong, ratelaar, brunel, zilverschoon, teveel om op te noemen.

Het is me gelukt om weer een plaatje te plaatsen....

Gistermiddag moest ik een familiefoto maken. Een hele familie, dat wel, maar er waren gelukkig ook broers en zusters bij deze "zoveeljarige" bruiloft. Ik mag dat altijd graag doen, familiefoto's maken. Nou valt er bij zo'n grote groep niet zoveel te doen, hoofdzaak is, dat ze er allemaal opstaan. Maar als de groep wat kleiner is, dan kun je leuk met de mensen werken. Hier heb ik ze laten verzamelen op Slot Moermond op het grasveld aan de achterkant. Zelf ben ik op het muurtje aldaar gaan staan en dit is het resultaat. U kunt zien, dat er toch een paar aan mijn aandacht ontsnapt zijn.

Nu weer eens wat anders dan mensen die trouwen, hoe leuk het ook mag zijn.

Hier is een foto van de fietsenstalling bij de ijsbaan in Schuddebeurs. Het is helemaal geen weer om te gaan schaatsen - hoewel, vandaag las ik in de krant, dat je ook heel goed kunt schaatsen op kunststof. Slechts 10% schijnt het langzamer te zijn dan kunstijs. Nou zullen ze met kunstijs wel zo'n ultragladde vloer bedoelen zoals in Thialf, maar wij zijn gewoon natuurijs gewend. Voor ons zou het een uikomst zijn. Moet je indenken, een 60 km molentocht in juni bij 25 graden! het lijkt mij FANTASTISCH. Mijn schaatsen heb ik indertijd bij de start van mijn winkeltje weggeven om niet in de verleiding te komen om te gaan rijden als het vroor. Ik zou zo een nieuw paar kopen!

Als U mijn beweringen wilt checken over het bruidspaar van deze afgelopen vrijdag, hier is een plaatje van het stel. Heb ik gelijk of niet?

Hier heb ik gebruik gemaakt van de jurk als reflectiescherm. Zij vangt het licht direct, hij indirect. Vanaf de jurk wordt het licht weerop zijn gezicht gereflecteerd, waardoor zijn gezicht sterk opgehelderd wordt. Daardoor is hij ook pas zichtbaar bij zo'n achtergrond, anders was hij nagenoeg verdwenen. Zo zie je maar eens waar je allemaal op moet letten als fotograaf.

Het valt mij weer eens op, hoe weinig er overblijft van de originele foto. Komt die heel overweldigend over, nu blijft er slechts een miezerig plaatje over. Denk het daarom maar een stuk groter.  :-)

Ik heb vandaag een huwelijksreportage gemaakt. Werkelijk, een bijzonder aantrekkelijke bruid. Waarschijnlijk ook een aantrekkelijke bruidegom, maar dat kan ik minder goed beoordelen. Binnenkort zal ik wel even wat foto's plaatsen. Ik heb gefotografeerd op het "Stelletje", maar dat was me te zonnig. Dan zijn de contrasten niet goed beheersbaar en witte vlakken, zoals de jurk, bleken uit. Daarom ben ik naar Schuddebeurs gegaa, tussen de bomen en daar heb ik wonderschone foto's gemaakt. Later, als ik ze bewerkt heb, zal ik wel wat tonen op dit blog.

Bij het gemeentehuis liep ik mijn colega Joop van Houdt tegen het lijf. We waren het gloeiend met elkaar eens, dat de nieuwe generatie fotografen het vak niet echt meer beheerst. Het is treurnis alom wat je ook ziet. Het echte vakmanschap is aan het verdwijnen door het gebrek aan kwalitatief goede opleidingen. Helaas.

Ik heb zo eens gekeken naar de weblogs van wat Amerikaanse fotografen. Pfff, wat een gezeur, al werkt het daar waarschijnlijk wel. Commercieel gezien dan.

Alles is even leuk, iedereen is geweldig en ze hebben allemaal een "wonderful time together". Kortom iedereen is gewekldig! Toen ik eens in Amerika was om een bruiloft te fotograferen was het ook allemaal zo verschrikkelijk overdreven. Iedereen vond mij geweldig. Even later vroegen ze weer wie ik was en was het weer "Oh, teriffic!" enzovoorts. Ik was blij, dat ik na 40 uur op Amerikaanse bodem weer de lucht in kon, op weg naar Nederland, de "hoofdstad van Kopenhagen".

Hoera! Mijn website heeft gisteren de 50.000e bezoeker getrokken. Het heeft een hele tijd geduurd, sinds 2002, maar het is dan toch bereikt.

Mijn eerste website werd gemaakt door een meisje uit Kerkwerve. Een schat van een meid en nog verschrikkelijk mooi ook. Leuk om te fotograferen dus en dat heb ik dan ook met plezier gedaan. Het was in de begintijd van het internet, we begonnen toen allemaal een beetje te "internetten", net voor de eeuwwisseling en ze gebruikte het om een beetje te oefenen. Toch zag het er erg aardig uit, maar het bijhouden schoot er een beetje bij in, omdat ze ook op de middelbare school zat en het daar nogal druk mee had.

Op dat moment kwam Peter Flikweert binnenlopen met het verzoek om mijn website te mogen maken en bijhouden. U weet wel, degene wiens bruiloft ik pas gefotografeerd heb. Hij heeft een nieuw ontwerp gemaakt, gebaseerd op de website van het BIPP (www.bipp.com, het logo ervan siert ook mijn website ), maar met een eigen draai eraan. Met ingang van 2003 zou hij de teller starten, maar ja, net in 2002 nogeen paar bezoekers. In bijna 4 1/2 jaar dus naar de 50.000, dat is bijna 1.000 bezoekers per maand, niet gek.

Ik heb een paar gasten over uit Kerkrade. Een daarvan is ook fotograaf -daardoor kennen wij elkaar- en hij heeft indertijd het portret van mijn vrouw en mij gemaakt dat in de winkel hangt. Het was fantastisch om elkaar weer eens te ontmoeten. Wij zijn lang lid geweest van dezelfde beroepsvereniging, maar door onenigheid daarin zagen we elkaar helaas niet zo vaak meer. Dat hebben wij eens even goed ingehaald, eerst op het strand van Neeltje Jans en 's avonds in de "Proeverij" in Zierikzee. (Een uitstekende maaltijd hebben wij daar overigens genoten, aanbevelenswaard!)

Ook hij zit tegen het einde van zijn loopbaan, ook hij heeft extreem hard gewerkt in het verleden en heeft nu te maken met een terugslag in energie. Ook hij denkt aan het verkopen van zijn bedrijfspand en het rustig verder nog wat fotograferen, maar niet meer als hoofdzaak. Opvallend hoeveel overeenkomsten er zijn als je ongeveer even oud bent.

Ik had twee leuke opnamen vandaag, zes kilometer weg en slechts een tweehonderd meter van elkaar. Dus heb ik twee keer dezelfde afstand afgelegd op weg naar dezelfde wijk, waar ik -naar ik mij meen te herinneren-  in vier jaar niet geweest was.

Zo heb ik ook eens een tijdje in een wijk het ene na het andere gezin op de foto gezet. Een wijk waar ik anders nooit kom, maar er had een bewoner een portret bij mij laten maken en toen moest zo ongeveer de hele buurt er eentje hebben. Ik heb er nog steeds geen financieel bezwaar tegen, maar het tekent wel de manier waarop men naar de buren kijkt. "Keeping up with the Joneses" heet zoiets in de engelsprekende landen. 

Tot slot nog een plaatje van het bruidspaar van afgelopen week. Het toont het interieur van de grootste flop op bouwkundig gebied van de laatste honderd jaar in Schouwen Duiveland: het -relatief- nieuwe gemeentehuis. Het is van buiten niet om aan te zien, het staat op de verkeerde plaats en van binnen is het niet alleen visueel en fotografisch een regelrechte ramp, maar het schijnt qua klimaatregeling beslsit niet te voldoen. Het is onvoorstelbaar hoe gemakkelijk de bezwaren van de bevolking indertijd weggewuifd zijn en men zich heeft laten beduvelen door een architect -geen perspectiefschets vanaf straatniveau dan na eindeloos aandringen, een maquette waarop de bomen net zo hoog zijn als het hele gebouw, etc- alleen omdat er een stukje grond gekocht was door een CDA-wethouder! Het is een schandaal, dat we daar nog een jaar of vijftig tegenaan moeten kijken, terwijl er zo'n leuk boerderijtje met een boomgaard stond. Dat had gemakkelijk in stand gehouden kunnen worden, desnoods net als de Hollandse Hoeve in Goes, terwijl het gemeentehuis uitstekend aan de overkant van de weg had gepland kunnen worden of, desnoods bij het ziekenhuis in de buurt. daar staan meer moderne gebouwen zodat het niet gedetoneerd had.

Nog een leuk plaatje; op deze plaats heb ik al eens eerder gefotografeerd, een jaar of drie geleden. Toen viel het mij op, dat het hier net leek alsof je de mensen voor een geschilderd achtergronddoek fotografeerde, zo kwamen ze los, bijna onnatuurlijk. Ik wilde eens kijken of het weer zo was en, ja hoor, heel apart, maar erg leuk.

En, ik wilde U dit effect laten zien, maar, een leuk plaatje van de bruidegom is ook nooit weg, zeg nou zelf! Ik ben trouwens benieuwd wanneer hij dit ziet.......

Gisteren heb ik de trouwfoto's gemaakt van mijn webmaster die  mijn site onderhoudt. Dat doet hij al een hele tijd keurig netjes; als ik een wijzigingetje heb verwerkt hij het prompt. Zo staat er ook een link naar mijn weblog op de voorpagina van mijn website en ik hoor regelmatig dat dit blog vrij goed gelezen wordt. Het is dus uitkijken met wat ik hier neerpen!

Binnenkort, als de foto's verwerkt zijn, zal ik hier een plaatje daaruit plaatsen. Dames, let goed op, want ik heb al van verschillende vrouwen gehoord dat het een "lekker ventje" schijnt te zijn! Voor de heren, de bruid was ook de moeite meer dan waard, maar helaas, ze zijn nu beide getrouwd. Nou heb ik over die mannen weinig mede te delen, maar de bruid zag er werkelijk fantastisch uit!

Hte is jammer, dat het aantal huwelijken, volgens de laatste statistieken, waarbij een vakfotograaf aanwezig is, is gedaald tot zo'n 12% waar het vroeger zo'n 70% was. Het is toch altijd weer leuk om zo'n serie te maken en, het geheel mee te maken. Maar ja, er wordt tegenwoordig meer aandacht geschonken aan uiterlijkheden, terwijl het enige wat je aan zo'n huwleijksdag overhoudt een ring, die vent en de foto's is!

Vandaag is mijn nieuwe computer genstalleerd. Een collega heeft hem gebouwd, vandaag is alle software er op gezet en morgen ga ik aan de slag. Hij draait onder Vista, dus het is even wennen. Er is een einde gekomen aan de ellende die ik heb gehad omdat er indertijd door de leverancier op de vorige de "home" versie van XP gezet was i.p.v. de "professional" versie. Wat heb ik daar een ellende mee gehad! Onkunde van de leverancier heeft mij nodeloos een andere DVD-writer gekost, een harde schijf om te mirorren terwijl dat bij XP-home gewoon onmogelijk is, ontelbare uren dat het apparaat het niet deed, terwijl het gewoon een gevolg bleek te zijn van een verkeerde versie van XP!

Laten we hopen, dat het met deze nieuwe machine beter zal verlopen. De eerste probeersels wijzen al in de goede richting. Hij is wel enorm snel, reusachtige bestanden worden zonder enige moeite verwerkt. De oude gaat naar huis, om de huidige, die nog op stoom schijnt te lopen, te gaan vervangen.

Kijk, dat is nou leuk, de 5.000e bezoeker vandaag bij het sluiten van de dag. Toch een leuke mijlpaal!

Even rekenen, ik ben begonnen op 14 september 2006, dus dat is in 8 maanden gebeurd. Dat is ongeveer 250 dagen, dus dat is zo'n 20 bezoekers per dag. Dan zou ik na een jaar bloggen ongeveer 7300 bezoekers moeten hebben gehad. Niet slecht.

Zo, deze keer "Werk" als titel, dat in tegenstelling tot "Vakantie". Opdat U niet denkt, dat mijn leven uit vakantie bestaat, het was slechts een weekje. Meer was mij -nog- niet vergund.

Ik was gisteren,om wat foto's te maken, op een feestelijke bijeenkomst ter gelegenheid van de overdracht van de hogaars van de Stads en Commerciewerf aan de Museumhaven Zeeland . Daarvoor was o.m. het statenlid Wiersma opgetrommeld teneinde meer gewicht aan de bijeenkomst te geven. Een van de sponsors was namelijk de provincie Zeeland, een andere ben ik, zij het voor verschillende bedragen. Een ding viel mij op: iedereen vindt dit een soort verplicht nummer, van enig enthousiasme is nauwelijks sprake, tenzij gespeeld enthousiasme ook meetelt. Toch besteedt men een hoop zorg en moeite aan zoiets. Ik maak dit meer mee, een officile opening van iets wat al bijna een jaar in gebruik is, massa's mensen op hun paasbest, kosten noch moeite gespaard en toch loopt iedereen met een verveeld gezicht rond. Merkwaardig!