dagboek van een fotograaf

Even een snelle. Vanavond gefotografeerd, nu al op het weblog. 

Een engelachtig plaatje, het zou zo in de Sixtijnse Kapel kunnen passen tussen de engelen van Michelangelo. Daartoe is deze foto wel vrij zwaar bewerkt, maar ik vind het wel bij deze opname wel passen, Hij is fors onderbelicht, weliswaar later iets bijgetrokken in Lightroom, maar toch is het geheel behoorlijk donker gebleven; iets wat ik echt nodig had bij deze opname teneinde het beeld te bereiken dat mij voor ogen stond.

Nee, de foto hiernaast heb ik niet zelf gemaakt.

De vrouw uit het vorige stukje heeft indertijd ook mijn toespraak voor de volgende dag even doorgenomen. Zij stelde voor een en ander te wijzigen, passages van volgorde te veranderen, kortom, mijn seminar werd er een stuk beter van. Op mijn vraag of ze dit vaker deed, vertelde ze mij dat ze toespraken schreef voor politici. Op mijn vraag voor wie dan wel zei ze, enigszins schuchter: "Tony Blair......."

Later kwam ik haar man nog een keer tegen bij een examen en vroeg hoe het met haar was. Hij zij, dat het goed met haar ging,alleenhij haar een tijdje al niet meer gezien, want ze zat in Londen, toespraken schrijven tijden de Irak-crisis.

Tja, zo kom je nog eens iemand tegen.

"Leen je blijft een bevoorrecht mens om van die mooie meiden voor je camera te krijgen."  Dat schreef Chris laatste keer in mijn weblog. Dat is ook zo.

Een aantal jaren geleden moest ik een lezing geven in Engeland. Tijdens het diner, de avond vooraf, vroeg de vrouw van een britse collega mij wat ik zoal fotografeerde en toen antwoorde ik: "Mostly women." Ze keek me wantrouwend aan met een blik van "Ja, ja, dat zal wel." Na afloop van het diner ging ik niet aan de bar zitten, maar in de bibliotheek -een  schitterende oude bibliotheek met duizenden in leer gebonden boeken en van die trappetjes langs de boekenkasten- en toen kwamen langzamerhand alle vrouwen van collega's bij mij zitten. Na een uurje zei ze bedachtzaam:"Nu geloof ik, dat het waar is, dat je voornamelijk vrouwen fotografeert."

Dat het ook wel eens anders is, bewijst deze foto. Alleen maar mannen, zeer bekende figuren in Zierikzee. En die maak ik met evenveel plezier!

Vandaag heb ik een foto afgeleverd van een tweetal jonge vrouwen. Deze is er eentje van. Ook hier is sprake van een low key opname, een opname met "clair obscure". Ook hier is de nadruk komen liggen op de lichtste partij, in dit geval het gezicht.

Ook de jurk is fenomenaal, de tinten zijn allemaal behouden gebleven, ondanks dat ze donker zijn gebleven. Het is overal doortekend, er komt heel weinig echt zwart in voor, al zal dat in deze webafbeelding door de JPEG-compressie weinig van over zijn. Alleen in de originele opname (RAW) heb ik in haar figuur in alle tinten nog net de tint behouden door alles net  tegen het zwartpunt aan te leggen. Op mijn -niet gecalibreerde- monitor die ik voor dit weblog gebruik is de opname als gevolg daarvan nogal wat te licht.

Dat is het nadeel van de meeste monitors; ze zijn standaard veel te licht en verzadigd afgeregeld. Dan "poppen" de kleuren lekker en lijkt de monitor een fraaier beeld te geven.

Het heeft maar zijdelings met fotografie te maken, meer met hoe wij de wereld waarnemen. Toch is het leerzaam en leuk.

http://www.echalk.co.uk/amusements/OpticalIllusions/illusions.htm

Nog maar even een plaatje van de zomer die nu wel voorbij schijnt te zijn. De voorspellingen van de weerman zijn nu niet bepaald opwekkend.

Het licht is op deze opname erg mooi vlak, wat wel bij dit portretje past. De zon was net achter de late avondwolken verdwenen en daardoor ontstond, samen met de reflectie van het witte duinzand, een heel egale verlichting.

Soms moet je met meer contrast werken, soms met heel weinig. Alles is afhankelijk van de manier waarop je het onderwerp van je foto wilt benaderen. In dit geval dus vlak licht.

Deze zomer heb ik een anatal opnamen gemaakt, maar door een fout van mij -naar achteraf bleek- waren de bestanden onbenaderbaar in Lightroom. Ik kon dus geen RAW bestanden omzetten in printbare foto's.

Gelukkig heeft een collega van mij het probleem opgelost. Vandaar dat U hierbij nu pas een aantal foto's aantreft die ik deze zomer op het strand gemaakt heb.

Let U even op haar ogen. Zijn ze niet schitterend van kleur?

Nog een "clair obscure" opname. Vanmorgen kon ik niet op de term komen, maar nu wel. Vreemd is dat eigenlijk, je kunt uren zitten piekeren en komt er maar niet op en ineens schiet het je te binnen. Ik heb dat wel vaker. Zo kon ik onlangs niet op de naam van touw met staaldraad erin komen en dat, terwijl mijn vader nettenmaker (en aan heel goede!) geweest is. Pas de volgende dag schoot het mij te binnen: "Herculestouw" heette het. Merjkwaardig, dat er ineens zo'n vakje in je geheugen dichtblijft en plotseling weer opengaat.

Het is opvallend, dat zo'n opname, bij nagenoeg hetzelfde licht, zo'n enorm verschillend effect geeft, alleen maar omdat het ene model donker haar heeft en het andere hoogblond en verschillende kleding aan heeft. De lichte partij is daardoor aanzienlijk groter geworden. Zo ziet U maar hoezeer je opname door andere omstandigheden beinvloed wordt.

Om nou even de mannelijke lezers van dit blog tevreden te stellen toch maar even een foto van een mooie meid. Iedereen weer tevreden.

Deze opname is een zogenaamde "low key"-opname. Dat wil zeggen, dat de foto gedomineerd word door donkere tinten; slechts een of twee partijen zijn wat lichter van tint en komen daardoor sterk naar voren en trekken daardoor sterk de aandacht van de beschouwer. Schilders als Rembrandt, Caravaggio en Leonardo Da Vinci maakten er in hun portretten vaak gebruik van. Het heet ook wel "chiaroscuro" heet zoiets internationaal, italiaans vppr "donker/licht". Deze termen dekken elkaar wel niet helemaal, maar zijn goed bruikbaar bij deze techniek. Op zich is het een vrij lastige belichtingstechniek, omdat je de schaduwen nergens mag laten dichtlopen, maar als je het eenmaal meester bent, geeft het erg fraaie resultaten.

De foto van deze jonge vrouw vertoont soortgelijke kenmerken. Het licht valt op haar gezicht en de rest is vrij donker, waardoor de aandacht getrokken wordt naar dat gezicht, de rest wel herkenbaar is, maar aanzienlijk minder aandacht trekt.

Deze keer eens iets heel anders dan mooie meiden op de foto. Eindelijk, zullen misschien de  lezeressen van dit blog verzuchten. U krijgt uw zin.

Bij de vorige opname heb ik ze ook nog alledrie apart gefotografeerd, als een soort toegift. En, geheel tegen mijn gewoonte in, heb ik eens voor het mannelijk deel van het gezelschap gekozen. Dat mag ook wel eens een keertje.

Als het goed is, dan heeft ze deze foto vandaag voor haar verjaardag gekregen, mijn voormalig assistente. Zij heeft zich in tussentijd ontwikkeld tot een volwaardig fotografe. Waar een assistentschap al niet toe kan leiden.

Zoiets is vaak een nadeel:je hebt een leuke foto gemaakt en kan die nog niet op het weblog publiceren omdat het een verrassing is. Zo heb ik pas ook een leuke foto gemaakt, maar zal nog een paar weken moeten wachten alvorens ik hem hier kan plaatsen,

Ik ben een ijverig lezer van forums op het internet. Vooral http://www.dpreview.com/ dat vaak het laatste nieuws brengt op cameragebied en uitermate deskundig en grondig de verschillende camera's en objectieven test. Echt een uitstekende bron van informatie van wat er gaande is in de wereld van de fotografie.

Nu heerst er op de forums een "micro four thirds" koorts. Met een grote show in aantocht in Amerika worden de geruchten steeds sterker dat Fujifilm en diverse andere merken op de rijdende trein van m4/3 willen springen.

Wat is m4/3? Een systeem, waarvan Olympus en Panasonic de voorlopers zijn. waarbij een kleinere sensor en -vooral- het ontbreken van een spiegel de industrie de gelegenheid geeft kleinere camera's te bouwen. Inplaats van door de zoeker moet, net als bij een compactcamera, op het display gekeken worden, dus met de camera een stukje van het oog.

Op de diverse forums wil men er overe het algemeen niet aan, maar naar mijn bescheiden mening is het een welkome impuls voor de fotografie. En wel vooral voor de telefotografie, daar de lenzen aanzienlijk kleiner -lees lichter- zullen zijn door de kleinere sensorafmetingen. Toegegeven, het maximum is -voorlopig- nog ongeveer 12 megapixel, maar dat is ruimschoots voldoende, meer dan men ooit nodig heeft. Tot voor kort fotografeerde ik uitsluitend met een Fuji S5, waarvan de resolutie in de praktijk neerkwam op 8 tot 9 megapixels en heb daar zonder problemen 60x90 cm grote afdrukken mee gemaakt.

Ik zie een grote toekomst voor dit systeem. "Gewone" full frame camera's met hun relatief grote sensor zullen daardoor dezelfde rol gaan vervullen als vroeger de professionele rolfilmcamera's, de m4/3 camera's worden waarschijnlijk de toekomstige amateurcamera's. Waarschijnlijk is in 15 jaar tijds de wereld van de reflexcamera's volledig veranderd.

De kogel is door de kerk. Eind oktober gaat de winkel dicht voor drie maanden en zolang doe ik mijn zaken van huis uit. Mijn computer gaat met printer en dergelijke naar mijn woonhuis en van daaruit probeer ik mijn werk verder te doen.

De hoognodige verbouwing gaat eindelijk plaatsvinden. Het was ook echt nodig; er komt centrale verwarming in, het dak wordt geisoleerd en de totale inrichting wordt herzien. Het is een oud rijksmonumentenpand en nog totaal niet aangepast aan de moderne eisen van de tijd. Nu wordt het in een keer goed aangepakt en opnieuw ingericht.

Het bordje bij deze tekst is dus een beetje voorbarig, we hebben nog drie weken te gaan alvorens het verbouwgeweld losbarsten gaat. En intussentijd, als de verbouwing in volle gang is, ga ik ook nog eens lekker op vakantie naar mijn zoon. in Oostenrijk, waar hij dan vier maanden als skileraar zijn brood verdient.

Na de aanmoedigen bij het vorige item durf ik het weer aan om weer een plaatje van mijn nieuwe camera te plaatsen.

Vanavond, of liever gezegd, het is nu al gisteravond, moest ik twee uitermate fraai geschapen jonge vrouwen fotograferen. Ook nu heb ik hem een keertje in de studio ingezet, al is hij voornamelijk bedoeld om buiten te gebruiken. Maar ja, met een nieuw speeltje moet gespeeld worden. Ook hier deed hij het voortreffelijk, gezien het bijgaande plaatje.

Op het moment is het niet zo druk met opnamen. Dat komt mij goed uit, want ik heb het druk genoeg met ander werk. Ik heb nog steeds wat moeite met het concentreren op een taak, al gaat het langzamerhand beter, Gelukkig kan ik mij zo nu en dan amuseren met ander werk en het steeds daarmee even onderbreken.

Zo heb ik wat gespeeld met mijn nieuwe NIK-filterset. Daar zit een zwart-wit converter in met enorme mogelijkheden; zoveel, dat ik het nog nauwelijks begrijp. Ik ga dan ook maar een beetje op mijn gevoel af en hier is een eerste resultaat. Niet helemaal ontevreden!

Het tweede plaatje uit dezelfde serie. het is eigenlijk jammer, dat ik de file niet kan laten zien op ware grootte, zo vreselijk mooi en dat bij ISO 800 genomen. Normaal fotografeer ik niet bij deze gevoeligheid, meestal zit ik op ISO 200, want daarbij heeft de kleur niet te lijden. Dat is hier ook wel zo, volgens de deskundigen van DxO, maar er valt nu niet veel van te merken. De kleuren zijn keurig vloeiend verlopend. Weliswaar niet zo mooi als bij mijn Fuji S5, maar toch is het helemaal niet gek. Ik denk, dat het de fraaiste kleuren zijn die ik -buiten de S5- tot nog toe gezien heb, van welk merk dan ook.

Canon, Sony en alle andere merken hebben nog steeds problemen met een juiste kleurweergave, vaak "plasticachtig" en veel problemen met vooral het rood. Alleen Pentax en Fuji zijn een uitzondering, maar deze Nikon (en de D3 die dezelfde sensor heeft) komt aardig in de buurt.

Het werd weer  eens tijd voor een plaatje. En wel eentje van mijn nieuwe camera, de D700. Zaterdagavond gemaakt met een uitstekend model. Ik "gebruikte" haar voor de tweede keer; zoals verwacht ging het haar een stuk gemakkelijker af dan de eerste keer. Ik stel namelijk vrij hoge eisen aan mijn modellen -waar zij overigens gemakkelijk aan voldeed- en zij merkte ook zelf, dat het haar eenvoudiger afging.

Deze camera levert ontzettend "schone" files, ook bij slechtere lichtomstandigheden met de hogere ISO-waarden en stelt ontzettend goed en eenvoudig scherp. Ik stond werkelijk versteld van hoe goed en snel.

Daarnaast heb ik nog wat gespeeld met met mijn nieuwe NIK-softwarepakket. Ik heb alleen maar even er aan geroken, maar het is werkelijk fantastisch.