Pitztaler Gletscher
Gisteren was het een prachtige dag in het Pitztal. We zijn vroeg opgestaan omdat we de eerste Gletschertrein wilden halen. Vanuit Zaunhof, het dorpje waar we verblijven, zijn we naar Mandarfen gereden en de afslag naar de Bergbahn genomen. Bij de Gletscherbahn de auto geparkeerd. Kaartjes gekocht voor helemaal bovenin. Je kunt dus met de GletscherExpress naar het eerste station op 2840 meter hoogte, maar van daaruit ook met de lift weer verder naar het Gletscher platform op 3430 meter hoogte. Met z'n tweeen ben je dus ruim tachtig Euro kwijt. De Gletscher Express is een tunnel dwars door de berg naar boven en de rit duurt ongeveer 8 minuten. Eenmaal boven waren we blij dat we buiten in de zon stonden want in die trein is het koud!
De GletscherExpress
We zijn dirct naar de lift gelopen vanuit het eerste bergstation. Ook dit bergstation beschikt natuurlijk over een mega restaurant en een prachtig podiumterras met alle voorzieningen om heerlijk in de zon te kunnen zitten of liggen. Op het enorme terrein werden volop werkzaamheden verricht door sneeuwschuivers en kranen ter voorbereiding voor de eerste skifanaten, dit begint eind september alweer.
Met de lift zijn we even later naar de hoogste top gebracht. Ook hier stap je direct in het hoogste cafe in Tirol uit met een uitzichtplatform op 3430 meter hoogte.
Uitzicht vanaf het platform, wat dat betreft hadden we het enorm getroffen met het uitzicht vanwege het mooie weer.
Uitzicht op de Gletscherkom beneden ons. Het lijkt allemaal dichtbij maar je vergist je in de enorme afstanden.
Na te hebben genoten van het uitzicht en honderd foto's verder, hebben we wat gedronken op het terras van het hoogste cafe. We besloten de lift weer terug te nemen naar het sattion van de Gletscher Express en daar verder rond te kijken. Via het station kon je een stuk verder omhoog en vervolgens verder afdalen naar de tong van de Gletscher. Ook was er een mogelijkheid om de Gletscher over te steken en te wandelen naar de Braunschweigerhutte, een wandeltocht van ongeveer 2 uur. Dit hadden we echter niet ingepland maar we wilden wel het einde van de Gletscher zien. Dit was nog een behoorlijk stuk steil afdalen tussen de prachtig gevormde rotsen en rotspuin. Ongelooflijk wat Gletscherijs kan veroorzaken.
We kwamen erachter dat het pad waar we op liepen eigenlijk ook uit ijs bestaat, maar dat is langzaam aan het smelten. De eerste laag is grond en los puin, maar daaronder zit gewoon het ijs. Hierboven een blik op het pad dat verder naar beneden loopt richting de echte gletscher.
Prachtig zicht op het berglandschap richting de gletschertong.
Hierboven zicht vanaf het pad op de gletscher, een natuurlijke brug van ijs met daaronder een meertje wat ook deels bevroren was. Maar daaronder is het ijs aan het smelten. Wat je hier ziet is wel een meter of 8 dik ijs.
Hierboven een prachtig zicht op de gletscher zelf. Het pad waar we liepen was gemarkeerd door de houten stokken zoals hierboven. Hier kijken we op een enorme scheur.
Verder naar beneden kwam uiteindelijk de gletschertong tevoorschijn. Op de achtergrond zie je in de verte de Braunschweigerhutte staan.
We hebben een aantal wandelaars gezien die de gletscher overstaken via de gemarkeerde palen. Mijn inschatting is dat de breedte van de gletscher zo'n vijfhonderd meter was. Om een idee te geven heb ik een foto gemaakt waarop je de wandelaars nog net kunt zien.
Hierboven de wandelaars die de gletscher oversteken. Je kon zien dat ze af en toe stopten om in een diepe scheur te kijken of om eroverheen te springen.
Aan de voet van de gletscher
Nou beste mensen, het was weer een prachtige ervaring, hele mooie uitzichten en het was boffen met het zonnetje erbij!