Afgelopen weekend hebben we genoten van de thuiskomst van Joyce. Verschillende familieleden en vrienden zijn langs geweest bij ons en hebben genoten van Joyce. Helaas kwamen er snel zorgen. Joyce huilde veel, meer in vergelijking met de periode Gent en spuugde meer. Dit nam met de dag toe. We hebben contact met het ziekenhuis in Gent en Terneuzen gehad. In eerste instantie dachten we dat het aan haar bedje lag. In het ziekenhuis lag ze schuin. Maandag hebben we een verstelbaar bedje gekocht die we naast ons bed kunnen plaatsen. We vernamen dat Joyce beter sliep maar helaas ging het fout in de nacht op dinsdag. Joyce gaf gal over. Voor ons een teken dat we het ziekenhuis moesten bellen. Eerst bij de HAP geweest, hierna uren gewacht totdat we 's morgens de kinderarts konden bellen. In de ochtend naar de kinderarts geweest en al snel bleek dat er meer aan de hand was. Met spoed moesten we naar de spoedafdeling in Gent. Hier zijn we uren geweest, in principe konden ze de oorzaak niet achterhalen maar voor de zekerheid werd Joyce opgenomen in het kinderziekenhuis. 

Vannacht ging het minder goed met Joyce. Ze bleef overgeven en de kleur werd steeds zorgelijker. Vanmorgen zijn er weer foto's genomen waarbij een mogelijke darmafknelling zichtbaar was. Joyce ligt nu weer aan allerlei toeters en bellen. Ze kiezen er nu voor om haar alleen infuusvoeding te geven. Ze hopen dat via de natuurlijke weg de beknelling weg gaat, zo niet dan komen er extra onderzoeken en in het uiterste geval zal ze geopereerd worden.

Naast de teleurstelling dat we niet meer samen kunnen genieten thuis zijn we dankbaar dat Joyce in een prachtig ziekenhuis ligt. We hebben een aparte kamer die er prachtig uitziet. We hebben nu privacy en kunnen altijd bij haar zijn.