Maandag 14 December 2009 …
Vandaag gaan we met de BoodschappenPlusBus naar Amsterdam !
Er is een Kerstconcert in het Concert – Gebouw , in Amsterdam dus …
Dit concert wordt georganiseerd door de Telegraaf , waarbij de opbrengst ten goede komt aan het Nationaal Ouderenfonds.
Ik moet vroeg weg … 8.00 uur zou ik de bus ophalen …
De begeleidster die mee zou gaan heeft een sleutel van het gebouw , dus die zou daar zijn en dan kunnen we de sleutel van de bus pakken en naar de bus lopen …
Het had flink gevroren , dus ik was op tijd weggelopen van huis omdat ik het vermoeden had dat ik de bus zou moeten schoonkrabben …
Gelukkig viel het mee … ik heb de bus gestart en de kachel gelijk op vol gezet …
De begeleidster had een spuitbusje bij zich wat ze op de ramen spoot , en binnen no time waren de ramen schoon en helder …
Instappen en wegwezen …
Er hadden weer veel te veel mensen zich opgegeven , dus er was weer geloot … 7 mensen waren er uitgeloot … echt helemaal super !
We gaan ze ophalen …
Op gegeven moment hadden we op een van de kade’s een Mevrouw opgehaald … kom ik bij de Loskade aanrijden staat het stoplicht op rood …
Dus ik stop netjes … sta ik precies stil naast een paal waar de fietsers op een knopje moeten drukken om het licht te laten verspringen … zeg ik tegen de begeleidster ; goh , wil jij even op het knopje drukken …
Ze kijkt naar haar deur , en ik zie haar zoeken met haar handen … kijkt ze naar mij en zegt : op welk knopje moet ik drukken ?
Dus ik zei met een poker face waar je U tegen zegt : het knopje om het stoplicht op groen te laten springen …
Ze kijkt weer opzij , en ziet dan dat ik pal naast de paal sta …
Ze kijkt me weer aan , maar inmiddels had ik het al uitgeschaterd !
Heerlijk !
Dat gezicht … jammer dat ik op zo’n moment de camera niet in aanslag heb …
Maar ja , dat zijn moment opnames natuurlijk …
Goed , op gegeven moment hebben we de laatste … en begint het al … op de middenbank … Chauffeuse Rianneeeeeee , hoor ik …
Dus ik kijk over mijn schouder , ( ja ja ik sta stil ! ) … wat is er , vraag ik …
Ik moet plassen … zou je miss bij de Total kunnen stoppen ?
Nahja , ik ben de stad nog niet eens uit … dus ik kijk even ter ondersteuning naar de begeleidster …
Tsja , zegt ze , jij bent de chauffeur , jij bent de baas in dit geval …
Nou , lekker dan , daar ben ik dus niet altijd blij mee … want nu ben ik dus de gebeten hond … hahaha …
Nou Mevrouw , sorry hoor , ik ga eerst de stad uit en een stuk rijden …
En ik zet de bus in zijn één en ga rijden …
Toch voel ik me schuldig … dus ik rijd ook helemaal niet lekker !
Bij Bergen op Zoom moet ik de weg af … dus bij de Wouwse Tol draai ik de weg af en draai een tankstation op …
Mag ik gaan plassen , hoor ik een blij stemmetje rechtsachter me … ships , nu voel ik me toch nog schuldig !
Ja hoor … willen er nog meer plassen ?
Nee , ze was alleen … Ik had eigenlijk al wel zin in een bakkie koffie , maar de begeleidster wilde niet uit een bekertje drinken … die wilde liever bij Amsterdam in de buurt in een restaurantje stoppen …
Nah ja , ook goed …
Ik ben niet zo moeilijk met koffiedrinken tijdens het rijden …
In mijn taxitijd was het altijd ff snel een tankstation in … een euro in een apparaat gooien en weg !
Het bekertje klemde ik dan tussen mijn tanden … en dan rijden … en af en toe met 1 hand bekertje omhoog duwen en een slokje nemen …
De reis gaat voorspoedig … en bij Delft probeer ik het weer …
( 4 December had ik een rit naar Den Haag gehad en had ik het ook gevraagd ) …
Zullen we naar Ikea gaan of toch maar naar Amsterdam ?
Helaas voor mij , het was volmondig : Amsterdammmmmm !
Hmmm , jammer hoor , voor mij …
Ik zag er persoonlijk wel een beetje tegenop … in de maandfolder stond nl dat Omroep Max televisieopnames zou maken en dat het een prachtig evenement beloofde te worden met pianisten , violisten en een kinderkoor , waarbij meezingen door het publiek gestimuleerd en gewaardeerd wordt …
Ook premier Balkenende zal aanwezig zijn bij het concert … dus dat beloofde wat … boringgg …
Ach ja , ik mocht gratis mee , als chauffeur , dus ik zou het wel overleven …
Toen we eindelijk bij Amsterdam in de buurt kwamen , had ik overleg met de begeleidster waar ze wilden stoppen … het maakte de begeleidster en de klanten niets uit , dus ik zei , je hebt hier zometeen een heel leuk restaurant boven de weg …
De begeleidster zei ; andere keer gingen we bij Meerkerk , zo heette die afslag …
Ow oke , zei ik … ik begreep de hint … dus ik reed verder …
Maar ik ga zitten denken … Meerkerk , Meerkerk …
Opeens viel het euromuntje !!
Dus ik zeg , Meerkerk is een pláá¡ts … er is daar wel parkeergelegenheid met een AC restaurant en een Mc Donalds , maar dat ligt alleen op de weg naar Utrecht … bij Lexmond …
Daar kom ik nu van zijn lang zal ze leven niet langs !
Tsja , leer mij de hoofdwegen kennen … die heb ik wel goed in mijn hoofd en weet ik als mijn spreekwoordelijke broekzak …
Dusss hoeven we ook niet verder te zoeken , en ik zoek intussen voor een andere afslag … dat was dan wel weer oké …
Er komt een mooie afslag daarna , dus ik schiet eraf … maar dan moet ik weer over de weg heen naar de andere kant van de weg , dus dat is wel jammer …
Maar goed , paar bochten en berg rotonde’s ( lang leve de rotonde’s ) en we komen bij een mooie gelegenheid … AC restaurant , een Mac en een Hotel … mooi , we kunnen nog overnachten ook , leuk !
Allemaal uitgeladen , dan kan ik een plekje zoeken voor de bus … is niet moeilijk , moet alleen ff stukkie lopen … maar dat is ook wel lekker …
Een paar dames gaan naar het toilet , een paar dames en ik zoeken een tafel waar we met zijn negenen kunnen zitten …
Niet moeilijk , dan even wachten op de rest en kunnen we opnemen …
Koffie & Thee , no problem … ik ga het wel halen blijven julie maar lekker zitten …
Ik heb al genoeg gezeten dus ik ben blij dat ik mijn rug even kan strekken !
Mooi , we krijgen de bon mee … en als we nog een tweede kopje willen , mogen we dat gratis halen … súper !
Ik ben dol op koffie , dus dat komt goed …
De koffie is snel op … en sommige eten stiekem een boterhammetje wat ze van thuis hebben meegenomen …
Ja ja , ik weet het , zal ik het dan maar zeggen ; Zeeuwen zijn zuunig … hin cent teveej eej !
Ik ga nog even voor een tweede rondje , en ik liet de klanten weer lekker zitten … ik ga wel een pot halen , zei ik …
Mag dat dan vroeg de begeleidster ?
Weet ik het … ik doe het gewoon … scheelt hun weer 9 kopjes afwas toch … ik ga ook niet met de kopjes en schotels lopen zeulen , zeg ik …
Dus zo gezegd , zo gedaan …
Ik zag niemand bij de kassa , zei ik , dus ik heb de pot meegenomen …
Raar eigenlijk … je kan alles meenemen daar , zeg ik nog met mijn domme hoofd …
Maar goed , dat was meer omdat ik het raar vond … niemand te zien …
Was er dus een Mevrouw die opstond … en op d’r gemakje naar de kassa liep … ja echt hoor … en je raadt het al ?
Even later komt ze met een grote gevulde koek op een servetje aanlopen … en ik kijk naar haar , recht in d’r ogen … en ze trekt haar schouders op , zo van : jah er was niemand …
Kijk , en daar baal ik nu een beetje van … want wat moet je hiermee ?
Moet ik nu naar iemand gaan lopen zoeken en zeggen wat ze gedaan heeft ?
Nee , dat kan ik dan eigenlijk ook niet … want we moesten weg … maar eigenlijk had ik het willen doen ; haar min of meer voor gek gezet bij de rest van de groep …
Maar … we moesten ook nog een dag samen doorbrengen …
Ik heb het iig tegen de begeleidster gezegd … en volgende week heb ik vergadering , dan ga ik het vertellen of iig voorleggen wat ik met zoiets aanmoet op zo’n dag …
Het was nl niet het enige van haar die dag …
Enfin , de bus gehaald … instappen en wegwezen … we zijn er bijna …
Aangekomen in Amsterdam gaat het redelijk vlot … het is wel in een stuk waar ik nog nooit geweest was dus ik heb wel ff goed opgelet …
Maar heel simpel te vinden … reed in één lijn naar het Concert – Gebouw …
Daar de klanten en begeleidster uit laten stappen , en dan moest ik naar de speciale bus parkeerkelder …
Er waren nog 3 BPBussen dus ik ben er voor het gemak maar achter aangereden …
Aangekomen in de kelder een kaartje getrokken , en met de andere chauffie’s kennis gemaakt …
Eén kwam er uit Friesland … de andere uit Gelderland … leuk , en wij uit Zeeland , dus mooi gemengd groepje …
Er stonden al een heel stel bussen , dus ik denk dat er uit elke provincie één mocht komen …
We kwamen uit de kelder en moesten dan het Concert – Gebouw weer zoeken …
Gelukkig heb ik een tamelijk goed fotografisch geheugen , vanuit het vele taxirijden zonder TomTom , dus ik liep al voorop …
De mannen volgden , en we liepen over een grasveldje naar het Gebouw …
Toen had ik een probleem … want ik had gevraagd aan de begeleidster of ze op me wilde wachten bij de ingang … en ik had geen kaarten … dus als ik haar niet zag zou ik niet binnenkomen …
Nu zou dat niet zó heel erg zijn , want ik vermaak me wel in Amsterdam maar tóch , ze zouden me wel kwijt zijn en ik wist ook niet tot hoe laat het zou duren … plus dat ik niet eens haar telefoonnummer had …
Maar ik had mazzel … het geluk is met de domme … of het was mijn vrouwelijke charme … hahahaha …
Ik kwam dus bij de ingang ( dacht ik ) en ik loop netjes naar binnen … en de Veetikket ( grapje van Najib Amhali ) mensen , de Security , scheurden van alle mensen de kaartjes af …
Ships , dus tóch een probleem ?!
Maar ik stap gewoon naar binnen , en ik mompel wat tegen de andere mensen , en kijk een beetje van de Security weg , en já hooooooooooor , ik ben binnen , zónder kaartje …
Dat gaan we andere keer nóg eens proberen … hihihi ...
Maar wat nu ?
Hoe vind ik in vredesnaam tussen een 1500 genodigden 8 mensen die bij mij hoorden , of waar ik bij hoorde … en wat het lullige is … ik wist ook de stoelnummers niet … pfffff … lekker blonde momenten … maar wel leerlessen voor een volgende keer !
Dus ik loop maar naar binnen … zie ik Zuid staan , en Noord … nah ja , ik loop maar een beetje heen en weer …
Ik kon ook zó de zaal in , niemand die meer om een kaartje vroeg …
Soweeeee , wat is het mooi !
Een groot podium … met een knoeperd van een kerstboom … prachtig !
Maar goed , even opletten … en grijze kopjes zoeken …
Ow ja , dom , het zijn ongeveer 1400 van de 1500 grijze kopjes … dat werkt dus ook niet …
Jassen , ja , jassen … welke kleur hadden ze aan ?
Goh , ook dát wist ik niet … evenmin als truien of blouses , rokken of broeken …
Ik had 2 rondjes gelopen , helemaal op mijn gemakje … net of ik voor de lol even aan het rondkijken was …
Ik dacht , als ze me zien , herkennen hun mij wel weer …
Niemand dus … dus ik weer terug naar de hal … staat er ineens een televisieploeg voor mijn neus …
En … ik ben een paparazzi in spé , dus ik dring een beetje naar voren … mijn kleine digitale camera’tje in de aanslag …
Krijg nu de hik !
Daar staat Jan Peter Balkenende … hij stond een praatje te houden , verstond ik , over het gebouw … hmmmm , kan het helaas niet helemaal volgen …
En wéér ga ik vóór de Veetikket man langs en ik zeg , goh , die wil ik wel ff schieten … ehmmm ja , op de fóto hoor … en die man zegt niets en ik kan zó naar voren … hahaha en dan sta bijna bij hem … en zonder na te denken schiet ik gewoonweg een paar foto’s …
Toen ging hij weer verder , en kon ik verder zoeken …
Nu kwam ik bij een garderobe … hmmmm , handig , ik kan wel ff mijn jas alvast afgeven … misschien zie ik ze dan daar wel staan …
Nee , ook hier niet , helaas …
Jas afgegeven … sleutelhangertje in mijn kontzak en verder …
Nergens , maar dan ook nergens zijn ze te vinden …
Ik ga weer richting ingang … en jawel , daar kom ik 3 dames tegen … en ze herkenden me , jippieeee …
Ben jij al binnen , vroegen ze … de begeleidster staat nog bij de ingang te wachten , met nog 4 van de andere …
Oké dan … dan maar weer richting ingang lopen … bleek toen dus dat ik via een andere soort zij ingang naar binnen ben gegaan …
Maar nog steeds kon ik ze niet vinden en toen besloot ik om naar Middelburg te gaan bellen …
Neemt de planner op … en ik leg het uit , dat ik dus binnen ben en de begeleidster kwijt ben … gaat hij gewoon zitten lachen !
Lách niet , roep ik in de telefoon … ook wel lachend natuurlijk … maar jah , het is toch knap vervelend zo’n situatie …
Volgens mij rolde hij in Middelburg zowat van zijn stoel af … nouja , whateveeeeer , hij rolt maar een eind !
Ik alles uitgelegd en gevraagd of hij haar even wilde bellen en dat zij mij dan weer belde …
Zo gezegd , zo gedaan … en na weet ik hoeveel tijd zoeken hadden we elkaar gevonden !
Jippieeee !
Het was intussen bijna tijd dat het begon dus hun gingen met jas en al naar binnen …
We hadden mooie plaatsen , precies aan het pad , en precies voor het podium …
Ik had de buitenste plek , dus ik kon mooi foto’s nemen …
Kreeg ik op een gegeven moment een valse tik op mijn arm van een Mevrouw achter me … mijn hand zat in de weg volgens haar en of ik daar mee op wilde houden !
Want Paparazzi Rianne was al weer begonnen met fotograferen … ik zag Tonny Eyk … nou ja , zijn krullebol en zijn brede rug … maar maakt niet uit … het is een beroemdheid dus ik moet hem hebben !
Wij hebben net zoveel recht als haar , dus ik had zoiets van bekijk het maar …
Klik … hebbes !
Het begon …
En toen kwam Hans van Willigenburg naar beneden , dus ik weer klik , en met dat ik hem op de foto klikte kreeg ik me toch een valse kneep in mijn arm … mijn hand zat weer in de weg volgens haar en of ik daar nu eens onmiddelijk mee op wilde houden !
Sowee , toen werd ik wel een beetje narrig !
Maar ik zag mezelf al omdraaien en die Mevrouw eens goed de waarheid zeggen , maar jah , ik denk ook , laat het lekker , ik ga d’r niet eens op in … is het niet waard !
Maar dat mens ( sorry ) deed me nog wel pijn ook … ouwe tang ( sorry ) !
Als U het netjes eerst had gevraagd , dan had ik wel even rekening met U gehouden Mevróuw ! mompelde in in mezelf …
Toen kwamen alle beroemdheden … en heb ik toch nog heerlijk genoten …
* Een kinderkoor
* Berdien Stenberg
* Toespraak van Professor Bob Smalhout
* Annie de Reuver … en dat was heel erg leuk , en of het nu gepland was of niet , Hans zei van niet , maar ze zong onder begeleiding van ‘Teun’ het ow zo bekende liedje : kijk eens in de poppetjes van mijn ogen …
Ze was wel heel erg verkouden , zei ze … maaaaaar , nu klink ik sexy zei ze … en tegenwoordig is álles sexy , zelfs jij , zegt ze lachend tegen Hans …
* Nog een koor waar ik de naam niet meer van weet …
* Fancy Fiddlers
En dan was het ff kwartiertje pauze , waar we koffie , thee of fris konden drinken … en ook zou er iets te eten zijn …
Dus ik liep met de mensen naar het zaaltje naast de grote zaal …
De begeleidster en ik hadden gevraagd wat iedereen wilde drinken en wij zouden dan in de rij gaan staan …
Gelukkig ging het nogal vlot en we liepen met de kopjes naar de hoek waar we de dames achtergelaten hadden …
En daar stond die ene Mevrouw van het restaurant akkefietje met een servetje met daarop een stukje spijsbrood …
Staat ze in haar eentje tussen ons in … dus ik vraag zo ; hoe komt U daaraan ?
Ow , je moet hierachter lang en dan links en dan in een zaaltje …
Dus ik had zoiets van : huh ?!
Nahja en dan met dat voorval in dat restaurant , wat me nog steeds dwars zat zei ik ; we zijn hier nu met 9 mensen … waarom neemt U niet ook wat mee voor de anderen ?
Nahja , er was niets meer toen ze d’r was enzovoorts enzovoorts … smoezen en praatjes genoeg , dus ik had ook zoiets van ; laat lekker waaien …
Dus ik vroeg aan de andere dames : hebben jullie ook zin in een stukje brood ?
Ja , dat hadden ze wel , dus ik zei met een knipoog , blijf maar lekker staan , ik loop wel even …
Was ik daar , zag ik gewoon allemaal kleine bordjes vol met plakjes brood … dus ik loop naar de bediening en ik zeg ; ik ben met 9 personen , mag ik een bordje meenemen ?
Natuurlijk mocht dat , en liep weer richting deur … zag ik ineens een bekend gezicht … alwéér jah , erg hè …
Maar jah , die man stond met iemand te praten en ik durfde nu ook weer niet vlak voor zijn gezicht in mijn tas te gaan graaien naar mijn camera en een foto schieten …
Ik kan brutaal zijn , maar een échte Paparazzi ben ik dan nog niet hoor !
Dus ik liep maar door , mét mijn bordje spijsbrood …
De dames natuurlijk hartstikke blij … we waren tenslotte toch al wel tussen 8.00 uur en 9.00 uur vertrokken , en alleen degene die een boterham hadden meegenomen voor in de bus hadden gegeten en het was inmiddels toch al rond 15.30 uur …
Ik deelde rond en ik had nog over , dus er waren nog meer oudere mensen die niets hadden dus ik gaf nog paar mensen iets …
Komt diezelfde Mevrouw van daarnet naast me staan en vraagt : heb je nog een plakje over ?!
Ja , toen zakte toch bijna mijn broek naar beneden hoor !
Dus ik zeg , nee dat is nog voor de andere dames van onze groep … pfff , wat een lef , maar dan heb je aan mij een verkeerde !
En ik heb het lekker verdeeld onder de andere dames … lekker puhhh !
Na de pauze kwam de man die ik zag bij de broodjes bij Tonny Eyk staan … en hij werd herkend door de begeleidster , en toen ze zijn naam zei , wist ik het idd ook weer : Elco Brinkman !
Gelukkig de show ging weer verder met :
* Ralph Rousseau Meulenbroeks ft Lenny Kuhr
* Willeke Alberti … die kwam al zingend de trap af en de laatste treden was er geen leuning … en ze zong daar gelijk op in ; wat een rot trap … goed gedaan meid , ze had gelijk de lachers op de hand !
Was wel leuk … haar mama zat in de zaal en ze vroeg zo met haar hand boven d’r ogen ; maaaaaaaaaam waar zit je …
En ja hoor , boven op het balkon zat mama die kreeg natuurlijk ook gelijk applaus …
* Jan Peter Balkenende … en ik moet zeggen … zijn toespraak was echt goed … heel naturel , en vanuit zijn tenen … had iets ingestudeerd maar hij trok de microfoon uit de houder en ging al lopend aan zijn toespraak beginnen …
Toen was de dag afgelopen … en ik moet zeggen ; ik heb genoten !
Nahja , tót ik om mijn jas moest … potdorie , dat doe ik dus echt nóóit meer !
In Den Haag was het iets beter geregeld toen we het sinterklaasdiner hebben gehad … toen werden eerst de chauffeurs van de bussen opgeroepen om te vertrekken …
Poehheej , 1500 man cq vrouw … en dan om hun jas … en deze supermuts had dus 1222 en dat was hélemaal aan het eind van de garderobe … zie daar maar eens snel te komen , NOT !
Het ergste vond ik dan dat ‘mijn eigen’ mensen op mij moesten wachten … dan moest ik nog helemaal naar die parkeerkelder lopen … de kaart regelen … en dan weer naar het Concert – Gebouw de mensen oppikken … zucht …
Het is goedgekomen hoor … ik heb niet gekeken hoe lang ik in de rij heb gestaan , dat heeft ook geen enkel nut … ik heb mijn tijd volgekletst met een oudere man die in de oorlog in Westkapelle heeft gezeten … en nog wat andere mensen … ik ben nogal makkelijk met kletsen en gesprekken aanknopen met vreemden …
Ik stond nog wel ff in twijfel of ik over de balie van de garderobe zou sprinten , maar ja dat vond ik ook weer iets te asociaal dus dat heb ik niet gedaan … heb gelukkig nog wel iets van fatsoen meegekregen !
Bij de uitgang kreeg iedereen nog een plastic tasje met aandenken … een mok , een mapje Ot & Sien kaarten en een kerstkaartje en een prachtige cd van Berdien Sternberg …
Daar moest ik mijn mensen zoeken , en gelukkig zaten ze allemaal op een stoeltje bij de uitgang …
Maar viel dát even tegen !
Ze dachten dat ik de bus al bij me had … dus niet !
De begeleidster had de uitrijkaart geregeld , dus ik vroeg of ze met me mee wilde lopen … gelukkig wilde ze dat en vonden de klanten van me dat niet erg !
Achteraf maar gelukkig … want we kwamen de garage wel in , maar niet meer uit …
We zouden een gratis uitrijkaart krijgen , maar deze werkte dus niet …
Ik naar dat apparaat gelopen en de helpknop ingedrukt … kreeg ik een of andere buitenlandse Meneer die me dus niet snapte toen ik het uitlegde … ik heb geloof ik niet al te vriendelijk opgehangen …
Toen de begeleidster in d’r tas zocht naar de papieren vonden we daar gelukkig een naam met telefoonnummer van één van de organisatoren …
Betaal het bonnetje maar zei hij , en stuur de rekening maar naar het Ouderenfonds , dan krijgen jullie het terug …
Gelukkig hadden we genoeg geld , en even later kon ik weg …
Hup naar de klanten … inladen en gassen …
We hadden afgesproken om onderweg even te eten … want iedereen had zo zachtjes aan wel trek in iets …
Maar eerst de stad uit hoor , zei ik … en dat was geen probleem …
Toen heb ik even in de bus overlegd met de begeleidster waar ze wilde eten … en we kwamen allebei met het idee om bij het AC te gaan waar we ‘s morgens de koffie hadden genuttigd … Lekker … ik had ook wel zin in iets … al was het alleen maar een flinke bak koffie …
Alles ging lekker vlot , en vlak voor ik de afslag nam naar het restaurant wees ik op de weg … we hebben misschien wel mazzel dat we nu gaan eten … net voor onze neus zag ik de auto’s stilstaan , dus vette file …
En idd , toen we uitgegeten waren was de file opgelost …
Toen ik de bus had gehaald om weer naar huis te gaan , stopte er net nóg een BoodschappenplusBus naast me …
De begeleidster stapte uit en ik riep ; heeeej , komen jullie ook hier een hapje eten ?
Nee hoor , zei ze , we komen een kopje koffie drinken … we hebben een lichttoer gedaan met wat klanten …
Ook een leuk idee … door de stad rijden en dan naar de lichtjes kijken … hmmmm … nahja , maakt niet uit … als zij het maar leuk vinden …
Ik vertelde dat we vanuit Amsterdam waren gekomen , maar ze wisten daar niets vanaf …
Wij hebben iig een fantastische dag gehad , en waren tegen 23.00 uur weer met de bus ‘op stal’ …