Chauffie

Welkom lieve lezers ...

Ik ben Rianne , en sinds Maart ’05 in dienst getreden als taxi – chauffeuse ...
Ik ben wonende in Middelburg / Zeeland ...
Meestal rijd ik in de weekenden speciale ‘Valysritten’ de zgn. ‘ziekenfondsritten’ , maar door de weeks rijd ik ook invalroute’s , voor collega’s die ziek en / of vrij zijn ...
Meestal haal ik dan kinderen bij hun huis op om ze daarna naar school te brengen en ‘s middags weer ophalen bij school en naar huis brengen ... maar ook moet / mag ik mannen , en vrouwen , ophalen van huis en brengen naar hun werk ... en dan ‘s avonds weer ophalen bij de fabriek en naar huis brengen ...

De ‘Valysritten’ zijn vaak het leukste ...
En tegenwoordig komen de ‘Valysritten’ gelukkig ook voor door de week , en niet alleen meer in de weekenden ...
De mensen zijn hier in Walcheren op visite geweest en worden door ons dan weer naar huis gebracht ...
Ik vind deze ritten het leukst , omdat ik zelf ook heel veel vrijwilligerswerk deed met ouderen , en heb vroeger ook in de Ziekenverzorging gewerkt ... dus veel komt daar ook weer van terug ...
Vooral het rijden met rolstoelen is een makkie voor me omdat ik dat toen ook heel veel deed ...
En het kletsen , da’s ook heel erg belangrijk ... de mensen zitten soms hele dagen alleen en zijn blij met een luisterend oor ...
Voor meer informatie over die speciale ‘Valys’ / ‘ziekenfondsritten’ kunt u kijken op www.valys.nl ... zie de kolom links hiernaast onder ‘leuke links’ ...

Taxi rijden vind ik heel erg leuk werk ...
Het geeft je werk , je verdiend een ‘zakcentje’ bij en het geeft je toch ook een zekere vrijheid ...
Je komt nog eens ergens ... je ziet nog eens wat van je eigen land ... vaak mooie natuur ...
Geen baas die direct op je handen zit te kijken ...
Leuk contact met de mensen ...

Alhoewel ...

‘s Avonds stappen de mannen in de bus , maar ben ik de poort nog niet uit of ze slapen al , hahaha ... Ach , ik laat ze lekker slapen en ga zelfs nog extra voorzichtig over de drempels en door de bochten ... echt waar !!
Dat meen ik hoor ...

Maar echt ... het is heel erg leuk ... en vaak van de oudere Heren en Dames krijg je hun hele levensverhaal te horen ...
Dat kan saai zijn , ik weet van collega’s dat ze denken , hou nu je mond maar even dicht ... maar vaak vind ik het heel erg interessant en soms ook héél erg ontroerend ...

En omdat sommige ritten me bijblijven door een klein voorvalletje of enkele uitspraken , wil ik ze met jullie delen ...
Ik hoop dat iedereen het leuk vind om te lezen ...
Vind je iets niet leuk … vertel het me , via een reactie of een email ...
Natuurlijk mag je altijd een reactie plaatsen !

Later in het weblog ben ik gaan rijden voor Connexxion ... lijndienst ...
En daarna ben ik als vrijwilligster op de BoodschappenPlusBus gaan rijden ...

Voor de allereerste verhaaltjes naar beneden scrollen en / of kijken in 'archief' ...

Zondag 21 februari met 3 klanten en 1 begeleidster naar een ‘Cityconcert’ geweest in Ter Reede , Vlissingen ... 
De eerste Mevrouw stond al klaar om iets over 10 uur dus dat ging vlot ... de tweede Mevrouw dat was nog ff afwachten ...
Daar heb ik vorige week voor de gesloten deur gestaan omdat ze het vergeten was ...
Maar het viel deze keer mee ... ze was wakker , en aangekleed ... startklaar ...
Toen naar de derde Mevrouw ... een nicht van de tweede Mevrouw ...
De begeleidster ging aanbellen en kwam al snel terug ; Mevrouw liep nog in pyama en was het totaal vergeten !
Zou het in de genen zitten ?!
Maar goed , ik ben altijd best wel ruim op tijd , dus ik zei tegen de begeleidster ; goh , kan ze niet ff in 10 minuten aankleden , dan wacht ik toch even ?
Ze zou het gaan vragen ... en idd ... ze kwam terug met de mededeling dat ze even binnen mocht wachten en dat ze zich snel aan zou gaan kleden ...
En snél was het hoor ; binnen de 10 minuten was ze er !
Dus , mannen ... vrouwen kunnen heus wel snel zijn hoor !
Op naar Vlissingen én de koffie !

We waren ruim op tijd , dus de koffie konden we ook nog nuttigen ...
Toen naar het Speelhuus gelopen ... en voor een zondag morgen was het nog redelijk druk ...

HANNAH VAN DEN BORNE (1987) volgde eerst van 1993 tot 2001 viool- en pianolessen.
In januari 1998 behaalde ze een finaleplaats tijdens het Euregionaal Pianoconcours Henri Hermansâ te Maastricht.
In 1996 begon Hannah met harplessen bij Lieve Robbroeckx en van 1999 tot 2005 studeerde zij harp in de Jong Talentklas van het Conservatorium te Maastricht bij Masumi Nagasawa,
bij wie ze in juni 2008 haar derde jaar Bachelor heeft afgerond.
Sinds september 2008 studeert Hannah aan het conservatorium van Gent bij Arielle Valibouse.
In 1997 behaalde Hannah de 2e plaats op het Concours International de Harpe Félix Godefroida te Namen (B).
In 2002 en 2005 behaalde zij respectievelijk een 2e en een 1e prijs op het nationaal concours SJMN te Rotterdam (NL).
In 2004 werd zij laureaat van de 16th Nippon Harp Competitiona te Soka City, Japan.
In 2005 won ze een 1e prijs op het Prinses Christina Concours te Den Haag (NL), waardoor zij op 27 oktober van datzelfde jaar een concert mocht geven in de Carnegie Hall, New York.
In 2006 werd Hannah finaliste van Music Live (B).
In juni 2005 was zij samen met fluitiste Ilonka Kolthof soliste van het LSO in het Mozart Concerto voor fluit en harp.
Zij trad op in de Orangerie te Roermond, de Grote Schouwburg te Kerkrade en de grote zaal van het Theater aan het Vrijthof te Maastricht en in december 2005 soleerde zij het Händel-concerto en de Debussy Danses met het symfonisch orkest van Ibiza.
Op dit moment is Hannah gastharpiste bij het 't Hasselt Symfonieorkest en is lerares harp aan de muziekacademies te Eeklo en Hasselt

Programma …

Zondag 21 februari 2010

Hannah van den Borne, harp

1. Domenico Scarlatti: Sonata K. 208 in A major: Adagio e Cantabile
2. Jean-Baptiste Krumpholtz: uit Sonate nr. 2:
-deel II: Andante
-deel III: Allegro Scherzetto
3. Marcel Tournier: uit ‘Images’:
- deel II: Au Seuil du Temple
- deel III: Lolita La Danseuse
4. John Cage: In a Landscape
5. Joseph Jongen: Valse Op. 73
6. Aram Katchaturian: Oriental Dance
7. Albert Roussel: Impromptu
8. Heinz Holliger: Sequenzen über Johannes I, 32
9. Vic Legley: Suite

Zevende concert van een cyclus van tien concerten in de concertzaal
Het Speelhuus in Ter Reede, Vlissingen

Inloop 11.00 uur, aanvang 11.30 uur.
Entree: 12,50 euro, donateurs 10 euro
Toegankelijk voor rolstoelgebruikers.

Vandaag 31 Januari gaan we met de BoodschappenPlusBus naar Restaurant het Station in Vlissingen ...

Vrijdagmiddag had ik al met enkele klanten naar AH in Vlissingen gereden , dus ik had de bus mee naar huis genomen ...
De eerste klant van vandaag woont in mijn straat dus die pik ik gelijk op als ik om de begeleidster ga ...
Ik had de Mevrouw zaterdag al ingelicht dat ze iets eerder dan een uur voor aanvang gereed moest staan , dus ze stapte eigenlijk gelijk in ...
Toen naar de begeleidster aan het andere eind van Middelburg en daar even samen de lijst doorgenomen ...
3 Personen in haar omgeving , dus dat was simpel ...
Op den duur ken je je vaste klanten wel en weet je ze te wonen ...
Nog een Mevrouw in Dauwendaele , maar na daar twee keer aangebeld te hebben en even met de telefoon contact hebben proberen te zoeken zijn we daar weggegaan ...
Later bleek dat ze een voicemail bericht had ingesproken ... maar de BPB telefoon was daar nog niet op ingesteld , dus dat heb ik gelijk maar even gedaan ...
De laatste persoon in de Stromenwijk , en die heb ik ook al eerder gereden , dus dat was simpel ...

Gelukkig ... het ging redelijk snel voorbij ... dus we konden naar binnen ...
Leuk , we waren de eerste ...
Er zou gereserveerd zijn voor 10 personen , maar dat was óf niet gebeurd óf ze hadden het vergeten in de agenda te zetten ... dus in allerijl werden er wat tafeltjes tegen elkaar aan geschoven zodat we met zijn allen aan één tafel konden zitten ... en naar de veerboten konden kijken ...

Ik ben maar netjes begonnen met een kop cappuccino ... chauffeurs mogen geen alcohol drinken ...
Nu zou ik dat ook niet doen , want ik zou niet graag een ongeluk krijgen met klanten in de bus en het risico hebben dat ik mijn chauffeurspas kwijt ben ...
De dames gingen aan de witte wijn ... 
We hadden ook één heer mee , en dat was ook wel heel apart ...
Ik vroeg ook gelijk of hij weleens meer meeging ...
Niet zo heel vaak bleek , maar uit eten gaan vond hij wel heel erg leuk ...
Hij vertelde dat ze vroeger altijd opgevoed waren met ; zijn er rokken , dan betaald de broek ...
Met andere woorden ; zijn er dames dan betaald de heer ...
In dit geval hebben we maar verteld dat dat niet hoefde ... hahaha ... tis zonde !
Ik zei tegen hem : dan zou ik ook nog meebetalen hoor , ik heb vandaag tenslotte ook een broek aan ...
Gingen ze gelijk allemaal zeggen ; jah ik heb ook een broek , nee , ik heb een rok ...
Tenslotte heeft toch maar iedereen zijn eigen rekening betaald ... is wel zo eerlijk ...

De meeste namen het 55+ menu ... daar zat dan soep en nagerecht bij inbegrepen ...
De Meneer nam slibtong ... en we hadden een Mevrouw die nam een grote vissalade ... een Mevrouw nam een schol ( vol met kuit ) , en vier dames met een snitzel , de begeleidster een kop soep en ik een kleine vissalade ... heerlijk met garnaaltjes , zalm & paling !

Hadden we net de rekening gevraagd , wilde de Meneer nog even naar het toilet ...maar in het restaurant zijn een paar trapjes ...
We schrokken ons allemaal drie slagen in de rondte want die meneer kon geen diepte zien en liep dus rechtdoor dat trappetje af ... poehheej , gelukkig kon hij zich in evenwicht houden en is hij niet gevallen !

De terugreis ging leuk en vlot ... 
Er werd nog gevraagd of ik over de boulevard kon rijden maar dat heb ik niet gedaan , ik moet mijn kilometers ook verantwoorden ...
Ik ben wel eerst naar mijn eigen straat gegaan ... en de eerste Mevrouw er ook als eerste uit laten gaan ...
Ik riep naar achteren ; ik kan niet over de boule , maar ik kan jullie wel een rondritje Middelburg geven ...
Dat was ook goed , en vonden ze helemaal geen probleem ...

Nou , dat was dan weer een klein verhaaltje ...

Groetjessssssssssssssss

Maandag 14 December 2009 …

Vandaag gaan we met de BoodschappenPlusBus naar Amsterdam !

Er is een Kerstconcert in het Concert – Gebouw , in Amsterdam dus …
Dit concert wordt georganiseerd door de Telegraaf , waarbij de opbrengst ten goede komt aan het Nationaal Ouderenfonds.
Ik moet vroeg weg … 8.00 uur zou ik de bus ophalen …
De begeleidster die mee zou gaan heeft een sleutel van het gebouw , dus die zou daar zijn en dan kunnen we de sleutel van de bus pakken en naar de bus lopen …
Het had flink gevroren , dus ik was op tijd weggelopen van huis omdat ik het vermoeden had dat ik de bus zou moeten schoonkrabben …
Gelukkig viel het mee … ik heb de bus gestart en de kachel gelijk op vol gezet …
De begeleidster had een spuitbusje bij zich wat ze op de ramen spoot , en binnen no time waren de ramen schoon en helder …
Instappen en wegwezen …
Er hadden weer veel te veel mensen zich opgegeven , dus er was weer geloot … 7 mensen waren er uitgeloot … echt helemaal super !
We gaan ze ophalen …
Op gegeven moment hadden we op een van de kade’s een Mevrouw opgehaald … kom ik bij de Loskade aanrijden staat het stoplicht op rood …
Dus ik stop netjes … sta ik precies stil naast een paal waar de fietsers op een knopje moeten drukken om het licht te laten verspringen … zeg ik tegen de begeleidster ; goh , wil jij even op het knopje drukken …
Ze kijkt naar haar deur , en ik zie haar zoeken met haar handen … kijkt ze naar mij en zegt : op welk knopje moet ik drukken ?
Dus ik zei met een poker face waar je U tegen zegt : het knopje om het stoplicht op groen te laten springen …
Ze kijkt weer opzij , en ziet dan dat ik pal naast de paal sta …
Ze kijkt me weer aan , maar inmiddels had ik het al uitgeschaterd !
Heerlijk !
Dat gezicht … jammer dat ik op zo’n moment de camera niet in aanslag heb …
Maar ja , dat zijn moment opnames natuurlijk …

Goed , op gegeven moment hebben we de laatste … en begint het al … op de middenbank … Chauffeuse Rianneeeeeee , hoor ik …
Dus ik kijk over mijn schouder , ( ja ja ik sta stil ! ) … wat is er , vraag ik …
Ik moet plassen … zou je miss bij de Total kunnen stoppen ?
Nahja , ik ben de stad nog niet eens uit … dus ik kijk even ter ondersteuning naar de begeleidster …
Tsja , zegt ze , jij bent de chauffeur , jij bent de baas in dit geval …
Nou , lekker dan , daar ben ik dus niet altijd blij mee … want nu ben ik dus de gebeten hond … hahaha …
Nou Mevrouw , sorry hoor , ik ga eerst de stad uit en een stuk rijden …
En ik zet de bus in zijn één en ga rijden …
Toch voel ik me schuldig … dus ik rijd ook helemaal niet lekker !
Bij Bergen op Zoom moet ik de weg af … dus bij de Wouwse Tol draai ik de weg af en draai een tankstation op …
Mag ik gaan plassen , hoor ik een blij stemmetje rechtsachter me … ships , nu voel ik me toch nog schuldig !
Ja hoor … willen er nog meer plassen ?
Nee , ze was alleen … Ik had eigenlijk al wel zin in een bakkie koffie , maar de begeleidster wilde niet uit een bekertje drinken … die wilde liever bij Amsterdam in de buurt in een restaurantje stoppen …
Nah ja , ook goed …
Ik ben niet zo moeilijk met koffiedrinken tijdens het rijden …
In mijn taxitijd was het altijd ff snel een tankstation in … een euro in een apparaat gooien en weg !
Het bekertje klemde ik dan tussen mijn tanden … en dan rijden … en af en toe met 1 hand bekertje omhoog duwen en een slokje nemen …
De reis gaat voorspoedig … en bij Delft probeer ik het weer …

( 4 December had ik een rit naar Den Haag gehad en had ik het ook gevraagd ) …
Zullen we naar Ikea gaan of toch maar naar Amsterdam ?
Helaas voor mij , het was volmondig : Amsterdammmmmm !
Hmmm , jammer hoor , voor mij …
Ik zag er persoonlijk wel een beetje tegenop … in de maandfolder stond nl dat Omroep Max televisieopnames zou maken en dat het een prachtig evenement beloofde te worden met pianisten , violisten en een kinderkoor , waarbij meezingen door het publiek gestimuleerd en gewaardeerd wordt …
Ook premier Balkenende zal aanwezig zijn bij het concert … dus dat beloofde wat … boringgg …
Ach ja , ik mocht gratis mee , als chauffeur , dus ik zou het wel overleven …
Toen we eindelijk bij Amsterdam in de buurt kwamen , had ik overleg met de begeleidster waar ze wilden stoppen … het maakte de begeleidster en de klanten niets uit , dus ik zei , je hebt hier zometeen een heel leuk restaurant boven de weg …
De begeleidster zei ; andere keer gingen we bij Meerkerk , zo heette die afslag …
Ow oke , zei ik … ik begreep de hint … dus ik reed verder …
Maar ik ga zitten denken … Meerkerk , Meerkerk …
Opeens viel het euromuntje !!
Dus ik zeg , Meerkerk is een pláá¡ts … er is daar wel parkeergelegenheid met een AC restaurant en een Mc Donalds , maar dat ligt alleen op de weg naar Utrecht … bij Lexmond …
Daar kom ik nu van zijn lang zal ze leven niet langs !
Tsja , leer mij de hoofdwegen kennen … die heb ik wel goed in mijn hoofd en weet ik als mijn spreekwoordelijke broekzak …
Dusss hoeven we ook niet verder te zoeken , en ik zoek intussen voor een andere afslag … dat was dan wel weer oké …
Er komt een mooie afslag daarna , dus ik schiet eraf … maar dan moet ik weer over de weg heen naar de andere kant van de weg , dus dat is wel jammer …
Maar goed , paar bochten en berg rotonde’s ( lang leve de rotonde’s ) en we komen bij een mooie gelegenheid … AC restaurant , een Mac en een Hotel … mooi , we kunnen nog overnachten ook , leuk !
Allemaal uitgeladen , dan kan ik een plekje zoeken voor de bus … is niet moeilijk , moet alleen ff stukkie lopen … maar dat is ook wel lekker …
Een paar dames gaan naar het toilet , een paar dames en ik zoeken een tafel waar we met zijn negenen kunnen zitten …
Niet moeilijk , dan even wachten op de rest en kunnen we opnemen …
Koffie & Thee , no problem … ik ga het wel halen blijven julie maar lekker zitten …
Ik heb al genoeg gezeten dus ik ben blij dat ik mijn rug even kan strekken !
Mooi , we krijgen de bon mee … en als we nog een tweede kopje willen , mogen we dat gratis halen … súper !
Ik ben dol op koffie , dus dat komt goed …
De koffie is snel op … en sommige eten stiekem een boterhammetje wat ze van thuis hebben meegenomen …
Ja ja , ik weet het , zal ik het dan maar zeggen ; Zeeuwen zijn zuunig … hin cent teveej eej !
Ik ga nog even voor een tweede rondje , en ik liet de klanten weer lekker zitten … ik ga wel een pot halen , zei ik …
Mag dat dan vroeg de begeleidster ?
Weet ik het … ik doe het gewoon … scheelt hun weer 9 kopjes afwas toch … ik ga ook niet met de kopjes en schotels lopen zeulen , zeg ik …
Dus zo gezegd , zo gedaan …
Ik zag niemand bij de kassa , zei ik , dus ik heb de pot meegenomen …
Raar eigenlijk … je kan alles meenemen daar , zeg ik nog met mijn domme hoofd …
Maar goed , dat was meer omdat ik het raar vond … niemand te zien …
Was er dus een Mevrouw die opstond … en op d’r gemakje naar de kassa liep … ja echt hoor … en je raadt het al ?

Even later komt ze met een grote gevulde koek op een servetje aanlopen … en ik kijk naar haar , recht in d’r ogen … en ze trekt haar schouders op , zo van : jah er was niemand …
Kijk , en daar baal ik nu een beetje van … want wat moet je hiermee ?
Moet ik nu naar iemand gaan lopen zoeken en zeggen wat ze gedaan heeft ?
Nee , dat kan ik dan eigenlijk ook niet … want we moesten weg … maar eigenlijk had ik het willen doen ; haar min of meer voor gek gezet bij de rest van de groep …
Maar … we moesten ook nog een dag samen doorbrengen …
Ik heb het iig tegen de begeleidster gezegd … en volgende week heb ik vergadering , dan ga ik het vertellen of iig voorleggen wat ik met zoiets aanmoet op zo’n dag …
Het was nl niet het enige van haar die dag …
Enfin , de bus gehaald … instappen en wegwezen … we zijn er bijna …

Aangekomen in Amsterdam gaat het redelijk vlot … het is wel in een stuk waar ik nog nooit geweest was dus ik heb wel ff goed opgelet …
Maar heel simpel te vinden … reed in één lijn naar het Concert – Gebouw …
Daar de klanten en begeleidster uit laten stappen , en dan moest ik naar de speciale bus parkeerkelder …
Er waren nog 3 BPBussen dus ik ben er voor het gemak maar achter aangereden …
Aangekomen in de kelder een kaartje getrokken , en met de andere chauffie’s kennis gemaakt …
Eén kwam er uit Friesland … de andere uit Gelderland … leuk , en wij uit Zeeland , dus mooi gemengd groepje …
Er stonden al een heel stel bussen , dus ik denk dat er uit elke provincie één mocht komen …
We kwamen uit de kelder en moesten dan het Concert – Gebouw weer zoeken …
Gelukkig heb ik een tamelijk goed fotografisch geheugen , vanuit het vele taxirijden zonder TomTom , dus ik liep al voorop …
De mannen volgden , en we liepen over een grasveldje naar het Gebouw …
Toen had ik een probleem … want ik had gevraagd aan de begeleidster of ze op me wilde wachten bij de ingang … en ik had geen kaarten … dus als ik haar niet zag zou ik niet binnenkomen …
Nu zou dat niet zó heel erg zijn , want ik vermaak me wel in Amsterdam maar tóch , ze zouden me wel kwijt zijn en ik wist ook niet tot hoe laat het zou duren … plus dat ik niet eens haar telefoonnummer had …
Maar ik had mazzel … het geluk is met de domme … of het was mijn vrouwelijke charme … hahahaha …
Ik kwam dus bij de ingang ( dacht ik ) en ik loop netjes naar binnen … en de Veetikket ( grapje van Najib Amhali ) mensen , de Security , scheurden van alle mensen de kaartjes af …

Ships , dus tóch een probleem ?!

Maar ik stap gewoon naar binnen , en ik mompel wat tegen de andere mensen , en kijk een beetje van de Security weg , en já hooooooooooor , ik ben binnen , zónder kaartje …
Dat gaan we andere keer nóg eens proberen … hihihi ...
Maar wat nu ?
Hoe vind ik in vredesnaam tussen een 1500 genodigden 8 mensen die bij mij hoorden , of waar ik bij hoorde … en wat het lullige is … ik wist ook de stoelnummers niet … pfffff … lekker blonde momenten … maar wel leerlessen voor een volgende keer !
Dus ik loop maar naar binnen … zie ik Zuid staan , en Noord … nah ja , ik loop maar een beetje heen en weer …
Ik kon ook zó de zaal in , niemand die meer om een kaartje vroeg …
Soweeeee , wat is het mooi !
Een groot podium … met een knoeperd van een kerstboom … prachtig !
Maar goed , even opletten … en grijze kopjes zoeken …
Ow ja , dom , het zijn ongeveer 1400 van de 1500 grijze kopjes … dat werkt dus ook niet …
Jassen , ja , jassen … welke kleur hadden ze aan ?
Goh , ook dát wist ik niet … evenmin als truien of blouses , rokken of broeken …
Ik had 2 rondjes gelopen , helemaal op mijn gemakje … net of ik voor de lol even aan het rondkijken was …
Ik dacht , als ze me zien , herkennen hun mij wel weer …
Niemand dus … dus ik weer terug naar de hal … staat er ineens een televisieploeg voor mijn neus …
En … ik ben een paparazzi in spé , dus ik dring een beetje naar voren … mijn kleine digitale camera’tje in de aanslag …
Krijg nu de hik !
Daar staat Jan Peter Balkenende … hij stond een praatje te houden , verstond ik , over het gebouw … hmmmm , kan het helaas niet helemaal volgen …
En wéér ga ik vóór de Veetikket man langs en ik zeg , goh , die wil ik wel ff schieten … ehmmm ja , op de fóto hoor … en die man zegt niets en ik kan zó naar voren … hahaha en dan sta bijna bij hem … en zonder na te denken schiet ik gewoonweg een paar foto’s …

Toen ging hij weer verder , en kon ik verder zoeken …
Nu kwam ik bij een garderobe … hmmmm , handig , ik kan wel ff mijn jas alvast afgeven … misschien zie ik ze dan daar wel staan …
Nee , ook hier niet , helaas …
Jas afgegeven … sleutelhangertje in mijn kontzak en verder …
Nergens , maar dan ook nergens zijn ze te vinden …
Ik ga weer richting ingang … en jawel , daar kom ik 3 dames tegen … en ze herkenden me , jippieeee …
Ben jij al binnen , vroegen ze … de begeleidster staat nog bij de ingang te wachten , met nog 4 van de andere …
Oké dan … dan maar weer richting ingang lopen … bleek toen dus dat ik via een andere soort zij ingang naar binnen ben gegaan …
Maar nog steeds kon ik ze niet vinden en toen besloot ik om naar Middelburg te gaan bellen …
Neemt de planner op … en ik leg het uit , dat ik dus binnen ben en de begeleidster kwijt ben … gaat hij gewoon zitten lachen !
Lách niet , roep ik in de telefoon … ook wel lachend natuurlijk … maar jah , het is toch knap vervelend zo’n situatie …
Volgens mij rolde hij in Middelburg zowat van zijn stoel af … nouja , whateveeeeer , hij rolt maar een eind !
Ik alles uitgelegd en gevraagd of hij haar even wilde bellen en dat zij mij dan weer belde …
Zo gezegd , zo gedaan … en na weet ik hoeveel tijd zoeken hadden we elkaar gevonden !
Jippieeee !
Het was intussen bijna tijd dat het begon dus hun gingen met jas en al naar binnen …

We hadden mooie plaatsen , precies aan het pad , en precies voor het podium …
Ik had de buitenste plek , dus ik kon mooi foto’s nemen …
Kreeg ik op een gegeven moment een valse tik op mijn arm van een Mevrouw achter me … mijn hand zat in de weg volgens haar en of ik daar mee op wilde houden !
Want Paparazzi Rianne was al weer begonnen met fotograferen … ik zag Tonny Eyk … nou ja , zijn krullebol en zijn brede rug … maar maakt niet uit … het is een beroemdheid dus ik moet hem hebben !
Wij hebben net zoveel recht als haar , dus ik had zoiets van bekijk het maar …
Klik … hebbes !
Het begon …
En toen kwam Hans van Willigenburg naar beneden , dus ik weer kli­k , en met dat ik hem op de foto klikte kreeg ik me toch een valse kneep in mijn arm … mijn hand zat weer in de weg volgens haar en of ik daar nu eens onmiddelijk mee op wilde houden !
Sowee , toen werd ik wel een beetje narrig !
Maar ik zag mezelf al omdraaien en die Mevrouw eens goed de waarheid zeggen , maar jah , ik denk ook , laat het lekker , ik ga d’r niet eens op in … is het niet waard !

Maar dat mens ( sorry ) deed me nog wel pijn ook … ouwe tang ( sorry ) !
Als U het netjes eerst had gevraagd , dan had ik wel even rekening met U gehouden Mevróuw ! mompelde in in mezelf …

Toen kwamen alle beroemdheden … en heb ik toch nog heerlijk genoten …
* Een kinderkoor
* Berdien Stenberg
* Toespraak van Professor Bob Smalhout
* Annie de Reuver … en dat was heel erg leuk , en of het nu gepland was of niet , Hans zei van niet , maar ze zong onder begeleiding van ‘Teun’ het ow zo bekende liedje : kijk eens in de poppetjes van mijn ogen …
Ze was wel heel erg verkouden , zei ze … maaaaaar , nu klink ik sexy zei ze … en tegenwoordig is álles sexy , zelfs jij , zegt ze lachend tegen Hans …

* Nog een koor waar ik de naam niet meer van weet …
* Fancy Fiddlers
En dan was het ff kwartiertje pauze , waar we koffie , thee of fris konden drinken … en ook zou er iets te eten zijn …
Dus ik liep met de mensen naar het zaaltje naast de grote zaal …
De begeleidster en ik hadden gevraagd wat iedereen wilde drinken en wij zouden dan in de rij gaan staan …
Gelukkig ging het nogal vlot en we liepen met de kopjes naar de hoek waar we de dames achtergelaten hadden …
En daar stond die ene Mevrouw van het restaurant akkefietje met een servetje met daarop een stukje spijsbrood …
Staat ze in haar eentje tussen ons in … dus ik vraag zo ; hoe komt U daaraan ?
Ow , je moet hierachter lang en dan links en dan in een zaaltje …
Dus ik had zoiets van : huh ?!
Nahja en dan met dat voorval in dat restaurant , wat me nog steeds dwars zat zei ik ; we zijn hier nu met 9 mensen … waarom neemt U niet ook wat mee voor de anderen ?
Nahja , er was niets meer toen ze d’r was enzovoorts enzovoorts … smoezen en praatjes genoeg , dus ik had ook zoiets van ; laat lekker waaien …
Dus ik vroeg aan de andere dames : hebben jullie ook zin in een stukje brood ?
Ja , dat hadden ze wel , dus ik zei met een knipoog , blijf maar lekker staan , ik loop wel even …
Was ik daar , zag ik gewoon allemaal kleine bordjes vol met plakjes brood … dus ik loop naar de bediening en ik zeg ; ik ben met 9 personen , mag ik een bordje meenemen ?

Natuurlijk mocht dat , en liep weer richting deur … zag ik ineens een bekend gezicht … alwéér jah , erg hè  …
Maar jah , die man stond met iemand te praten en ik durfde nu ook weer niet vlak voor zijn gezicht in mijn tas te gaan graaien naar mijn camera en een foto schieten …
Ik kan brutaal zijn , maar een échte Paparazzi ben ik dan nog niet hoor !

Dus ik liep maar door , mét mijn bordje spijsbrood …
De dames natuurlijk hartstikke blij … we waren tenslotte toch al wel tussen 8.00 uur en 9.00 uur vertrokken , en alleen degene die een boterham hadden meegenomen voor in de bus hadden gegeten en het was inmiddels toch al rond 15.30 uur …
Ik deelde rond en ik had nog over , dus er waren nog meer oudere mensen die niets hadden dus ik gaf nog paar mensen iets …
Komt diezelfde Mevrouw van daarnet naast me staan en vraagt : heb je nog een plakje over ?!
Ja , toen zakte toch bijna mijn broek naar beneden hoor !
Dus ik zeg , nee dat is nog voor de andere dames van onze groep … pfff , wat een lef , maar dan heb je aan mij een verkeerde !
En ik heb het lekker verdeeld onder de andere dames … lekker puhhh !
Na de pauze kwam de man die ik zag bij de broodjes bij Tonny Eyk staan … en hij werd herkend door de begeleidster , en toen ze zijn naam zei , wist ik het idd ook weer : Elco Brinkman !
Gelukkig de show ging weer verder met :

* Ralph Rousseau Meulenbroeks ft Lenny Kuhr
* Willeke Alberti … die kwam al zingend de trap af en de laatste treden was er geen leuning … en ze zong daar gelijk op in ; wat een rot trap … goed gedaan meid , ze had gelijk de lachers op de hand !
Was wel leuk … haar mama zat in de zaal en ze vroeg zo met haar hand boven d’r ogen ; maaaaaaaaaam waar zit je …

En ja hoor , boven op het balkon zat mama die kreeg natuurlijk ook gelijk applaus …

* Jan Peter Balkenende … en ik moet zeggen … zijn toespraak was echt goed … heel naturel , en vanuit zijn tenen … had iets ingestudeerd maar hij trok de microfoon uit de houder en ging al lopend aan zijn toespraak beginnen …

Toen was de dag afgelopen … en ik moet zeggen ; ik heb genoten !

Nahja , tót ik om mijn jas moest … potdorie , dat doe ik dus echt nóóit meer !
In Den Haag was het iets beter geregeld toen we het sinterklaasdiner hebben gehad … toen werden eerst de chauffeurs van de bussen opgeroepen om te vertrekken …

Poehheej , 1500 man cq vrouw … en dan om hun jas … en deze supermuts had dus 1222 en dat was hélemaal aan het eind van de garderobe … zie daar maar eens snel te komen , NOT !

Het ergste vond ik dan dat ‘mijn eigen’ mensen op mij moesten wachten … dan moest ik nog helemaal naar die parkeerkelder lopen … de kaart regelen … en dan weer naar het Concert – Gebouw de mensen oppikken … zucht …
Het is goedgekomen hoor … ik heb niet gekeken hoe lang ik in de rij heb gestaan , dat heeft ook geen enkel nut … ik heb mijn tijd volgekletst met een oudere man die in de oorlog in Westkapelle heeft gezeten … en nog wat andere mensen … ik ben nogal makkelijk met kletsen en gesprekken aanknopen met vreemden …

Ik stond nog wel ff in twijfel of ik over de balie van de garderobe zou sprinten , maar ja dat vond ik ook weer iets te asociaal dus dat heb ik niet gedaan … heb gelukkig nog wel iets van fatsoen meegekregen !
Bij de uitgang kreeg iedereen nog een plastic tasje met aandenken … een mok , een mapje Ot & Sien kaarten en een kerstkaartje en een prachtige cd van Berdien Sternberg …
Daar moest ik mijn mensen zoeken , en gelukkig zaten ze allemaal op een stoeltje bij de uitgang …
Maar viel dát even tegen !
Ze dachten dat ik de bus al bij me had … dus niet !
De begeleidster had de uitrijkaart geregeld , dus ik vroeg of ze met me mee wilde lopen … gelukkig wilde ze dat en vonden de klanten van me dat niet erg !
Achteraf maar gelukkig … want we kwamen de garage wel in , maar niet meer uit …
We zouden een gratis uitrijkaart krijgen , maar deze werkte dus niet …
Ik naar dat apparaat gelopen en de helpknop ingedrukt … kreeg ik een of andere buitenlandse Meneer die me dus niet snapte toen ik het uitlegde … ik heb geloof ik niet al te vriendelijk opgehangen …
Toen de begeleidster in d’r tas zocht naar de papieren vonden we daar gelukkig een naam met telefoonnummer van één van de organisatoren …
Betaal het bonnetje maar zei hij , en stuur de rekening maar naar het Ouderenfonds , dan krijgen jullie het terug …
Gelukkig hadden we genoeg geld , en even later kon ik weg …
Hup naar de klanten … inladen en gassen …

We hadden afgesproken om onderweg even te eten … want iedereen had zo zachtjes aan wel trek in iets …
Maar eerst de stad uit hoor , zei ik … en dat was geen probleem …
Toen heb ik even in de bus overlegd met de begeleidster waar ze wilde eten … en we kwamen allebei met het idee om bij het AC te gaan waar we ‘s morgens de koffie hadden genuttigd … Lekker … ik had ook wel zin in iets … al was het alleen maar een flinke bak koffie …
Alles ging lekker vlot , en vlak voor ik de afslag nam naar het restaurant wees ik op de weg … we hebben misschien wel mazzel dat we nu gaan eten … net voor onze neus zag ik de auto’s stilstaan , dus vette file …
En idd , toen we uitgegeten waren was de file opgelost …
Toen ik de bus had gehaald om weer naar huis te gaan , stopte er net nóg een BoodschappenplusBus naast me …
De begeleidster stapte uit en ik riep ; heeeej , komen jullie ook hier een hapje eten ?
Nee hoor , zei ze , we komen een kopje koffie drinken … we hebben een lichttoer gedaan met wat klanten …
Ook een leuk idee … door de stad rijden en dan naar de lichtjes kijken … hmmmm … nahja , maakt niet uit … als zij het maar leuk vinden …
Ik vertelde dat we vanuit Amsterdam waren gekomen , maar ze wisten daar niets vanaf …
Wij hebben iig een fantastische dag gehad , en waren tegen 23.00 uur weer met de bus ‘op stal’ …

Vrijdag 4 December 2009 ...

Vandaag gaan we met de BoodschappenPlusBus naar Den Haag ...
Nou ja , eigenlijk Rijswijk ...
13 BoodschappenPlusBussen uit heel Nederland , komen naar het diner , dat aangeboden wordt door Shell Nederland & Het Ouderenfonds ...
We gaan naar het Shell hoofdgebouw ... aan het Kesseler Park ...  waar 7 klanten voor uitgeloot zijn omdat er heel veel animo is voor zo'n leuk uitstapje ...
Heel begrijpelijk ... want ik vind het ook super !
Niet alleen om lekker te gaan eten , maar om een leuke rit te hebben ...
Lekker kilometers vreten , zeg ik weleens ...
Het diner begint om 18.00 en we mogen niet eerder dan 17.00 op het terrein ...
Komt vast omdat de mensen nog moeten werken ...
Maar maakt niet uit ... we gaan !
Ik ging de sleutel ophalen en kreeg een uitgeprinte routebeschrijving mee ...
Nu ben ik als chauffie op veel plaatsen geweest ... en Rijswijk / Den Haag is totaal geen moeilijke route ... dus ik heb het opgevouwen en in mijn tas gestopt ... ik zou het nl pas nodig kunnen hebben in Rijswijk zelf ... én hadden ze me verzekerd op kantoor ... je begeleidster is er geboren dus die weet de weg wel ... jippieeeeee ...
Dus nu eerst de begeleidster ophalen ...
We zouden 's avonds laat terug zijn , dus had ze gevraagd of ze thuis opgehaald en afgezet mocht worden ... no problemo !

Olmenhof ...
Moet geen probleem zijn ... mijn huisarts zit daar in de buurt , dus ik scheur ernaar toe ...
Ik zie op gegeven moment Olmenhof staan en ik ga de oprit op ... stap uit om aan te gaan bellen en zie het nummer niet staan ...
Oepssssssie ... blunder ..!
Geen probleem ... ik zie wel het nummer staan van een Mevrouw die ook meegaat ... dus ik denk , maakt niet uit , dan help ik die Mevrouw wel instappen en komt de begeleidster wel ff later ...
Ik bel haar wel even op dat ik er al ben ... maar aan de verkeerde ingang sta ...
Was geen probleem ... en ze hangt op ...
Dus ik laat de Mevrouw instappen ... gordel vast ... en ga zelf weer achter het stuur ...
Gooi de bus in zijn achteruit en rijd de weg op ... naar de andere inrit ...
Daar aangekomen bel ik aan ... en wacht ... en wacht ... en wacht nóg heel even ...
Dan ga ik weer bellen ... waar ben je ..?
Oooooooooooow ... zegt ze ... ik ben naar de andere ingang gelopen ...
Pfffffff ... slimmmmmmmmmm ...
Nahja , maakt niet uit ... kan gebeuren ... denk ik nog ...
Dus nog wachten en ik ga alvast keren ... dat kan daar nl ...
Komt ze aan ... lachend ... en pratend in zichzelf ...
Maakt niet uit ... ik versta d'r niet... whateveeeer ... we komen er wel , zei ik ...

Op naar Hof ter Veste ...
Daar aangekomen gaat het allemaal niet zo vlot ...
De Mevrouw staat al lang buiten en de begeleidster staat binnen aan de balie ... pffff ...
Niets zeggen Rianne !
Hallo Mevrouw ... zeg ik ... stapt u maar in ... ik ben Rianne en ik help u wel even ... de begeleidster is denk ik even weggelopen ... ofzo ...
Mevrouw is heel dun , dus ik zeg ... u mag naast mij komen zitten ... de bus is vandaag vol dus er moeten 3 personen voorin ...
Zo gezegd zo gedaan ... ze vond het prima en klimt in de bus ... en ik zet haar vast ...
Komt de begeleidster weer ... al pratend in zichzelf en tegen mij , maar ik versta d'r weer niet veel van en ik heb ook geen zin om te vragen of ze het herhaald en ik ga gewoon rijden ...
Op naar het straatje erachter ...
Kannonnuuhhh ... wat hebben ze dáár nu weer uitgevogeld ...
Gemeente of Woongoed ... ik weet niet wie aansprakelijk is ... maar dit kán gewoonweg niet ... zijn jullie nu helemáál !
Allemaal auto's geparkeerd langs de stoeprand ... een klein parkeervak voor de auto's van de bewoners ...
Een stuk plantenperk ... denk ik ... met stoepranden eromheen ... maar hélemaal modderig en een berg autosporen er dwars doorheen ...
Ik bekijk het even ... en ik zeg tegen de begeleidster ... wil je aub uitstappen en alvast aan gaan bellen ..?
Ik kan niet bij de deur komen met al die auto's ...
Zij uitgestapt ... en ik zie ze naar de ingang zoeken ...
Zo te zien kan ze het niet vinden ... en ze kijkt om zich heen ...
Mijn bloeddruk is altijd te laag ... maar volgens mij begon het op dit moment iets op te lopen ...
Ow My God !
Ik stap uit ... en geef een gilletje ( lees maar gerust gíl ) ... en ik wijs ...
Joehoeeeeeee ...
Dáár moet je zijn !
Ooooooooow knikt ze ... en loopt naar binnen ...
Binnen zie ik ze weer zoeken op de lijst van belletjes ...
Ik kijk niet meer hoor ... en ik ga met de Mevrouw praten die naast me is komen zitten ...
We kijken elkaar aan ... en ze ziet vast aan mijn ogen hoe ik erover denkt ... en ze trekt haar wenkbrauwen op ... en dan zegt ze ; goh ... waar heb je dat heldere licht vandaan ..?
Ik schiet in de lach ... ik kan er niets aan doen ... ik schater het uit ! ...
Ik weet het niet ... ze werkt er al een tijdje , zeg ik ... en ik ben nog niet zolang bij jullie ... u zal het beter weten ... en ik geef haar een knipoogje ...
Toch ga ik weer even kijken en ik zie ze nog steeds heen en weer lopen ... vóór die belletjes ...
Ze komt naar buiten en trekt haar schouders op en doet haar handen omhoog alsof ze wilde zeggen ; ik weet het ook niet hoooooooooor ... heel onschuldig ...
Ik wenk ... ga nog maar heel even aanbellen ...
Dus zij weer naar binnen ... en weer aanbellen ...
Inmiddels zijn we ruim een kwartier verder en nog maar twee klanten in de bus ...
Verdorie ... als ik nu maar niet in tijdnood kom ...
Komt ze terug naar de bus ... en ze gaat zitten ...
Ik kijk om de Mevrouw heen op een manier van ; wat kom je nu doen ..?
Ze zoekt het papier ... kijkt nog eens naar de naam ... leest het hardop en zegt ... owww , ik moet nummer 35 hebben ... ik heb op 55 aangebeld ...
Tralalalaaaaaaaaaaaaaaaaa ...
Ik zou dan maar snel op 35 aan gaan bellen zeg ik , heel vriendelijk ... doch dringend ...
Het is goedgekomen mensen ... en de Mevrouw van nummer 55 is ingestapt ...
Maar toen moesten we naar de Oosterscheldestraat ... en ik zeg nog ruim van tevoren ... kijk , daar om de hoek moet je aanbellen ...
En verdomd nog aantoe ... ze doet het gewoonweg niet hè ... ze gaat toch gewoon doodleuk een andere ingang in ...
Ik mopper ... ik gooi mijn riem uit en ik stap uit ... ik doe het zélf wel ... en ik doe de deur dicht ... loop naar de ingang en belt aan ...
Dan zie ik bij een ingang aan het eind van het gebouw een man & vrouw staan ... en die moest ik hebben ...
Die waren naar een andere ingang gelopen zeker ...
Dus ik stap naar de bus ... geef nog een gil tegen de begeleidster en ik stap in ... ik toeter en ik zwaai ... en ik rijd zó de begeleidster voorbij ...
Ik dacht  bij mezelf  ... je lóópt maar ff hoor !
Ik zet de bus aan de kant ... midden op de kruising zowat ... maar andere plek is er niet ...
Nou ja ... knipperlichten aan en uitstappen ... en ik wenk de mensen ...
Die keken ook al zo vreemd ... en bleven twijfelend staan ...
U moet toch met mij mee , vraag ik ..?
Owja ... zeiden ze ... ( ik zucht even ) en ze kwamen in beweging ...
Ow My God ... dit zou een dag zijn die ik niet snel vergeet ...
Eindelijk ... éindelijk heb ik ze er allemaal in ...
Rijden naar de Total ... om te tanken ...
Ik had een bus gekregen waar de tank al over de helft leeg was ... jammer hoor ...
Nouja , zit niets anders op , dan maar te gaan tanken terwijl iedereen in de bus zat ...
Ik had van tevoren al ff gecheckt waar de tankdop zat ...
Ik een rondje langs de achterkant lopen ... en nog eens lopen ... krijg de hik , denk ik !
Ik loop naar voren en jawel hoooor ... zit de tankdop linksvooraan ...
Tssssss ... nog nóóit meegemaakt ...
Dus ik tanken ...
Staat er een Meneer met een auto naast me ... en ik kijk naar hem ... want hij kijkt tenslotte naar mij ...
Ben je gestressed , vraagt hij ..?
Ik zeg , néé hoor ... ik ben heel relaxed ...
Wat kijk je dan met die grote ogen van je naar me , zegt hij ...
Ik dacht dat hij misschien ruzie wilde , dus ik keek naar mijn meterglaasje en zag dat ik genoeg getankt had ... gelukkig de pomp sloeg af ...
Intussen was de man ook al binnengeweest en kwam ik hem tegen ...
Ik was nog volop aan het lachen in mezelf , want ik snapte er helemaal nix van !
Staat er een motorrijder ... helemaal in regenpak ...
Zowww , zeg ik tegen hem ... je hebt geen lekkere dag uitgezocht om te gaan toeren ...
Ik ben nl zelf ook motorrijder ... maar toch echt niet voor mijn lol in de regen !
Tsja , we hebben een treffen ... zei hij ...
Nou , veel plezier zeg ik ... misschien kom ik je nog eens tegen als ik ook op mijn motor zit en ik geef hem een lief lachje ...
Hij had blijkbaar oordoppen in en verstond het niet zo goed ... ik kreeg een glimlach en een knikje terug ...
Ook goed ... whatever ...
De vrouw achter de toonbank kijkt me aan ... ik lachte nog steeds en vertelde over die ene man ...
Owwww , zei ze , die is beetje schizofreen ... als je teveel naar hem kijkt denkt hij dat je hem persoonlijk iets wilt doen ...
Ow nee hoor , zei ik ... ik keek alleen maar ... zal nooit meer kijken en ik gaf d'r een knipoog ...
Afrekenen en weer naar de bus ...
Jakkes ... regen ...
Eindelijk ... éindelijk zit ik op de weg ...
Rijswijk , here we come !

Het gaat onderweg wel lekker ...
Het is wel heel erg druk op de weg ...
Mede ook door het slechte weer ... veel auto's ... denk ik ...
En misschien ook wat mensen die op tijd naar huis gingen voor Sinterklaas ...
Geen idee ...
Kom ik bij de afrit van Delft ... roep ik naar achteren ...
Willen jullie naar de Shell of gaan we naar Ikea ..?
Helaas voor mij ... iedereen riep in koor ; Shellllllll ...
Jammer hoor !

Den Haag - Zuid ...
Opletten ... Rijswijk ... hier moet ik eraf ...
Ik zeg tegen de begeleidster ... kijk alvast even op het papier wat we gekregen hebben van de Shell ... misschien staat er bij welke kant we moeten volgen ...
De routeplanner had ik nl verscheurd ...
Ja hoor ... stuurden ze me over de Dammenroute naar Den Haag ... ben je gek ofzo ?! 

Zij over d'r brilletje kijken ...
Je moet die kant op ... ik ben hier in de buurt geboren ik weet het wel ...
Yeah Right !
Ik rij ... en ik rij ... links ... rechts ... links ...
Ze weet het helemaal niet !
Kon niet missen toch ..?
Ik stop langs de weg ... daar liepen net mensen die van hun werk afkwamen ...
Ik zeg , vraag het ff ...
Wat moet ik vragen , vraagt ze ...
Ik kijk naar de Mevrouw naast me ... en zij kijkt naar mij ... en we trekken allebei een beetje een gezicht ...
Wat zou je denken van Kesseler Park , zeg ik ...
Ow ja , dat is wel slim , zei ze ... hoe kom je aan dat adres ..?
Grrrrrrrrrrrr ...
Echt mensen ... ik ben zo aardig en helemaal niet zo moeilijk ... maar op zulke momenten doe ik het liever alleen snap je ..?
Als taxichauffeuse moet je ook alles alleen uitzoeken ...
Ze vraagt het en ik zie de mensen wijzen ...
Ze stapt in en ik vraag , moeten we draaien ..?
Gaat dat hier dan vraagt ze ...
Ja duuuuuuuuuh ...
Ik zet de bus in zijn 1 en ik rij een bedrijventerrein op ... en ik gooi hem in zijn achteruit en draai ... zet hem weer in zijn 1 en gas op de plank ...
Achterin vragen ze ; hoe laat is het ..?
Ik kijk op mijn telefoon en zeg ; we zijn nog op tijd hoor ... het is rond 17.30 ...
Nou ja , je begrijpen het misschien wel ... ze wist weer niet waar we uithingen ...
het moet hier toch ergens zijn , zei ze ...
Ik was het zo beu ... ik keek in de spiegels en zag dat ik kon stoppen naast een stel auto's die geparkeerd waren ... ik zet de gevarenlichten aan en ik zeg ; hier heb je een plattegrond ... ik ga wel kijken ...
Maar toch stapte ze uit ... en stond te kijken op dat bord of het in vuur en vlam stond ...
Ik heb geen verstand van die borden , zegt ze ... ik weet nooit waar we staan ...
Hier bij dat kruis , zeg ik en ik geef een tik op het bord ...
Ik pak pen en mijn papier en ik schrijf de namen op van de straat waar ik ben ...
We moeten een ... twee ... drie straten oversteken , en dan de eerste rechts zag ik ...
Kom , zei ik , ik heb het al ... we gaan ... en ik kijk niet meer om en ik stap de bus in ...
Komt ze in de bus ... zegt ze ... ik ben gevallen ... ik verstuikte een beetje mijn enkel ...
Ach , we zijn er bijna , zeg ik ... ga maar zitten ...
Ik heb mijn kinderen ook altijd opgevoed van ; opstaan en verdergaan ... geen gezeur hoor ... dus ik wilde gewoon die mensen afleveren ...

Een ... twee ... drie ... ja hoor klopte ... alle kruisingen ben ik overgestoken ... en de eerste rechts ...
En dan zie ik het grote Shell logo ...
Joehoeeee roep ik naar achteren ... jassen aan ... we zijn er !
En daar beging ik ff een stomme fout ...
Ik had snel op dat papier gelezen ... en iets gelezen van een parkeerkelder ... dus ik dacht dat we via de kelder bij de ingang kwamen ... en ik zie een bordje 'ingang' en ik rij de kelder in ...
En ...
Stop !
Ships ...
Ik kan nog net op tijd stoppen ...
Ik ben verkeerd , zei ik ...
De kelder heeft een maximale doorrijhoogte van 2.00 meter ... en de bus is hoger , 2.50 om precies te zijn ...
Net op tijd dus ... maar nu ..?
Ik kijk achteruit ... ik kan niet anders ... ik kan niet verder ... en draaien gaat ook niet ...
Het was nl een hele steile helling waar ik afgedaald was ...
Ik zet hem in zijn achteruit ... en ik geef me een berg gas !
Gelukkig zaten er geen auto's achter me ... en ik hoor de motor loeien ... máár ... we gaan achteruit ... én omhoog ...
Pieeeew ...
Ik kom eruit en er komt net een auto aan om erin te gaan ...
Net op tijd dus ... gelukkig !
Dan zie ik dat er vlak naast de ingang van de kelder , een bordje staat voor de hoofdingang van het gebouw ...
Ik was dus íets te enthousiast geweest ...
17.45 was iedereen uitgestapt ... en ik ben met de bus een parkeerplaats gaan zoeken ...
Het eten was heerlijk ... 

Het was een fantastische belevenis ... en het liep heel erg uit ... maar dat mocht de pret niet drukken ...
Ik heb in ieder geval heel veel complimentjes gekregen voor mijn kalm blijven achter het stuur ... en dat ik zo netjes gereden had ...
Kijk , daar ben ik dan toch maar weer heel erg blij mee ! 

Woensdag 11 November ... 2009 ...
Vandaag stond er een rit gepland naar ‘ t Kerkje van Ellesdiek ...
Voor de ‘geen Zeeuwen’ onder ons ... Ellesdiek is de Zeeuwse uitspraak van het dorpje Ellewoutsdijk in het schitterende Zuid Beveland ...
Zuid Beveland heeft een ‘ eigen’ taeltjie ... taaltje ... en dat weet ik als geen ander te spreken ... want ik ben zelf geboren Zuud Bevelandsuh !
Hier kunt u een idee opdoen van het dorpje http://www.ellesdiek.nl ...

Enfin ... we dwalen af ... foei Rianne , het gaat nu even niet over jou maar om het werk wat je doet !
Dussssss ...
We waren op weg ...
Eerst de bus ophalen bij de Stichting Welzijn Middelburg ( SWM ) ...
Er gaat altijd een begeleidster mee ... die meestal de mensen die meegaan weet te wonen ...
Ik ben chauffie , en ik hoef dus in principe nooit uit te stappen ...
Nahja ... ik ken mezelf ... ik stap heus wel uit om mee te helpen ...
Dus we waren op pad gegaan ... 4 mensen door heel Middelburg oppikken ...
Eigenlijk zou mijn busje vol zijn ... maar door onverwachte omstandigheden waren er een paar mensen die niet meer meegingen ...

Omdat er nogal wat mensen opgegeven hadden waren er nog twee andere vrijwilligers bereid geweest met hun eigen auto te rijden ...
We zouden elkaar buiten Middelburg , bij de Total ontmoeten en dan gezamenlijk ernaartoe rijden ...
Ik was op tijd ... tsja ... ze noemden me bij de taxicentrale niet voor niets Miep Gasklep ... hahaha ...
Dus even wachten op de andere auto’s ...
Die kwamen , en we hebben nog een persoon uit een auto bij mij in de bus laten plaatsnemen ... dus toen nog even afgesproken wie voor ging rijden en kachelen maar ... rijden dus ...

Rijden we door Ovezande , kom ik de lijnbus tegen ... mét een collega / vriend van me ... ikke seinen met mijn lichten en zwaaien ... hahaha ... helaas zag hij het niet ... jammer !
Ik beloofde mezelf dat ik hem even later die dag zou mailen dat ik een ander baantje heb ...
Aangekomen in het dorpje zag ik alwéér een bekende van me lopen ... hahaha ... ikke toeteren en zwaaien ... en hij terugzwaaien ... tsja , dat heb je met mijn achtergrond als ( geliefde ) taxi & buschauffie ... trallalaaaaa !
Toen linksaf geslagen en stonden er al wegwijspieten ...
Ow nee , dom ... die zijn er alleen op 5 december ... en het was nog maar 11 november ...
Nahja , dan zullen het gewoon wegwijsmannen geweest zijn ... tralalalalaaaaaa ...
Aangekomen bij ‘t Kerkje was het al een drukte van belang !
Een heuse file met rollators & rolstoelen ... mensen met en zonder stokken ... en nog meer mensen ...
‘Mijn’ klanten uit laten stappen ... en doorrijden naar een plekje om te parkeren ...
Tsja , Ellesdiek is een pitoresk dorpje ... hoe zeg ik dat ..?
Dus ... niet teveel gas geven want dan ben je er al uit !
Ik aan het begin van het dorp de bus geparkeerd en terug naar dat Kerkje lopen ...
Ik zag er wel een beetje tegenop ... ik denk , ikke naar een Kerkje , waar ze iets van theater op gaan voeren , moet niet gekker worden !
Nahja , niet zeuren ... je mag gratis rijden ... gratis naar binnen en gratis koffie !
Dat laatste was natuurlijk hét voornaamste ... ahum , ahum ...

Het begon goed !
De kerkbanken waren een soort ‘besproken’ ... gereserveerd dus ...
Er lagen A4 – tjes met daarop de naam waar wij op gereserveerd hadden ...
Ik denk , nou nee , ik weet bijna zéker ... dat er iemand gereserveerd had die niet al te duidelijk gesproken heeft ... want op de papieren stond namelijk ; Klus Bus Middelburg ...
Huh !?
Klus Bus , lijkt op Plus Bus ...
Oké misverstandje ... we gaan tóch maar zitten ...
En ja hoor ... het begon ...
Een of andere man ... hij heeft zijn naam vást gezegd ... en sorry ... ik zal volgende keer beter opletten ... ik weet zijn naam niet meer ...
Spreekstalmeester was zijn titel ...
Toemaar ... doe meh diere ( doe maar duur ) ... en dat in zo’n klein durp ( dorp ) pieuwwww
Enfin , hij heette alle aanwezigen van harte welkom ... en hij noemde wat verschillende groepen die op deze middag afgekomen waren ...
Toen noemde hij ook ‘onze’ groep ... de ‘Klussenbus uit Middelburg’ ...
Hoe ze dat toch voor elkaar hadden gekregen begreep hij niet ...
Wel twintig ( ! ) mensen tussen al die spijkers en dat gereedschap ...
En ... voegde hij er aan toe ... Tis anpassun eblaezen oe , wan voordah jiet weet én ze de éle tente verbouwd’
Vertaald in ABN betekend dat ; Het is aanpassen geblazen hoor ... want voor je het weet hebben ze de héle tent verbouwd ...
De stemming zat er meteen goed in ... iedereen natuurlijk lachen ...
En waarom eigenlijk ?
Zouden ze nu expres de naam verkeerd hebben gedaan of toch niet goed verstaan , of zou het allemaal als een stukje theater opgevoerd zijn ?
Dat is dan de vraag die open zal blijven ... en waarop ik geen antwoord kan geven ...

Nu was het de beurt aan de Zingende Schippers ... die kregen met hun gezang de hele zaal aan de gang ... geen polonaise helaas ...want dat kan niet in een Kerkje eej met 70 plussers !
Ademloos werd er geluisterd naar de verhalen van het echtpaar Jan & Jopie Minnaard ... verteld in redelijk plat Zuid Bevelands ... wat ik goed kan verstaan , maar voor de Walcherse onder ons iets minder ... en de import ... ging het wel ... met enige vertaling mijnerzijds ...
Wat een vertelkunst ook !
In de pauze kregen we koffie & thee met een Ellesdiekje ... een heerlijke koek die in het dorp gebakken wordt ...
Daarna nog wat verhalen en liederen en toen was het tijd om huiswaarts te keren ...
En , ik moet zeggen ... ik vond het een leuke middag , en de mensen die meegingen ook ...
Dit was dus mijn eerste reisje als Boodschappen Klus Bus’ser ... oepsss , BoodschappenPlusBus’er

Lees & Geniet !

Heaj hallo … ben ik weer eens …
Nu niet als taxichauffeuse of als buschauffeuse maar ditmaal ga ik af en toe wat verhaaltjes schrijven over het nieuwe werk wat ik doe …

Mijn contract moest verlengd worden , en aangezien het mijn derde zou zijn , moest dat een vast contract worden ...
Er werd me medegedeeld , je moet er 'even' 100 dagen uit en dan zou je misschien weer terug kunnen komen ...
Achteraf was dat natuurlijk een flinke 'naaistreek' , want er werden in de tussentijd allerlei senioren aangenomen waarvan de vader van de bedrijfsleidster ... hoezo corrupt ? 
Enfin , omdat ik momenteel niet werkzaam ben , ben ik niet van plan als een muurbloempje achter de garaniums gaan zitten maar op 22 Oktober 2009 heb ik me als chauffeuse aangemeld als vrijwilligster bij de BoodschappenPlusBus die bij ons in Middelburg ook rijdt …

Voor de onbekende een kleine uitleg ;

* De BoodschappenPlusBus is hard nodig! Veel ouderen zijn door lichamelijke beperkingen en bijvoorbeeld het wegvallen van vrienden en familie aan huis gebonden.
Zij hebben wel de behoefte om er weer op uit te kunnen, anderen te ontmoeten, langer zelfstandig en zo volwaardig lid van de samenleving te blijven.
Vele duizenden ouderen krijgen door de inzet van de BoodschappenPlusBus de kans om weer uit huis te komen en andere mensen te ontmoeten.
Ouderen kunnen samen met andere ouderen uit de buurt mee met de bus om boodschappen te doen of een uitstapje te maken.
Ze kunnen hierdoor langer zelfstandig thuis blijven waardoor opnamen in zorginstellingen worden uitgesteld of zelfs voorkomen.
De BoodschappenPlusBus is een effectief middel bij de bestrijding van eenzaamheid. Uit de vele hartverwarmende reacties blijkt hoe belangrijk de BoodschappenPlusBus is voor ouderen.
De BoodschappenPlusBus is in 2006 gestart en rijdt inmiddels in ruim 30 plaatsen in Nederland.
Er starten regelmatig nieuwe bussen, op het overzicht is te zien waar de bus nu al rijdt. Uw steun is meer dan welkom!
De overheid treedt steeds verder terug in de zorg en welzijn, waardoor het werk van het Ouderenfonds om, met steun van particulieren en bedrijven, ouderen te helpen op dit gebied steeds belangrijker. Ook samenwerking met lokale organisaties is noodzakelijk voor het opzetten van nieuwe BoodschappenPlusBussen. *

Het is allemaal een initiatief van het www.ouderenfonds.nl …
Natuurlijk is dit initiatief ontstaan … en hier zijn de feiten en cijfers eens voor op een rij gezet …
Saaie kost … maar wel iets om eens bij stil te staan vindt ik …

* Vergrijzing …

Nederland telde per 1 januari 2009 bijna 2,5 miljoen 65-plussers (15,2% van de totale bevolking), waarvan 631.069 80-plussers. Dit aantal zal de komende jaren blijven stijgen (in 2040 is 23,6% van de bevolking 65+).
(Bron: CBS) Het totaal aantal huishoudens per 1 januari 2008 was 7,24 miljoen. In 2006 had 40% van de huishoudens in Nederland ten minsten één lid van 55 jaar of ouder. 40% (percentage 2006)/7,24 miljoen (percentage 2008) = 2.896.000. (Bron: Monitor Ouderenbeleid 2008 Grijswaarden van SCP.)
De levensverwachting bij geboorte blijft toenemen. Mannen worden gemiddeld 78,1 en vrouwen 82,0 jaar. Rond 1980 bedroeg de levensverwachting 72,5 en 79,2 jaar (Bron:CBS).

* Eenzaamheid …

Eén op de drie Nederlanders voelt zich wel eens eenzaam. (Bron: onderzoek TNS/NIPO, november 2008).
Bepaalde groepen lopen een verhoogd risico, zoals chronisch zieken, gehandicapten, ouderen, allochtonen, mantelzorgers, dak- en thuislozen en alleenstaanden. Van de 2.471.804 65-plussers voelen zich 823.934 eenzaam. 4% van hen, 32.957 65-plussers voelt zich ernstig tot uiterst eenzaam.
Eenzaamheid verhoogt je bloeddruk, stressniveau en het risico op een depressie. Daarmee zijn deze gevoelens even slecht voor je gezondheid als roken of overgewicht. Vooral bij ouderen kan eenzaamheid gevaarlijk zijn, omdat zij meestal een zwakker gestel hebben.
(Bron: onderzoek Professor Cacioppo, Universiteit van Chicago, mei 2009) Van alle 65-plussers woont ongeveer 52% alleen en van alle 75-plussers ongeveer 64,6%. Het meest eenzaam zijn alleenwonende ouderen die gescheiden zijn en weinig sociale relaties hebben.
(Bron: SBS Statline, per 1 januari 2009) 6,8% van de bewoners in zorginstellingen krijgt nooit bezoek (Bron: Vilans 2007). 20% (420.000 ouderen) van de ouderen viert Kerst en Oud en Nieuw niet. Ruim 200.000 ouderen (10 % van de ouderen) in Nederland zitten tijdens de feestdagen zonder bezoek, een kwart van hen (48.000 ouderen) voelt zich hierdoor eenzaam.
(Interview-NSS) Zelf actief blijven en bijvoorbeeld vrijwilligerswerk doen of deelnemen aan (laagdrempelige) activiteiten vermindert eenzaamheid en de kans op sociaal isolement (prof. Jenny Gierveld, VU Amsterdam, 2009)

* Armoede …

In Nederland leven (in 2005) ongeveer 1,4 miljoen mensen onder de lage inkomensgrens. Dit is 8,9% van de bevolking.
Het aandeel 65-plussers is 7,2%. In totaal leven 100.800 65-plussers onder de lage armoedegrens.
(Bron: Armoedemonitor SCP 2007)
De lage inkomensgrepens is voor alleenstaanden EU 880,- per maand, voor een echtpaar EU 1.210,- per maand.
(Bron: Armoedebericht SCP 2008) Ruim 10% van de huishoudens onder de lage armoedegrens heeft onvoldoende geld voor het verwarmen van de woning.
Meer dan 60% kan versleten meubels niet vervangen of een jaarlijkse vakantie niet betalen. Bijna de helft van hen meldt (zeer) moeilijk rond te kunnen komen.
(Bron: Armoedebericht SCP 2007) 50-plussers solliciteren gemiddeld 8 maanden langer naar een baan dan jongeren. (Bron: onderzoek Nel Peijffers, 2009)

* Veiligheid …

Bijna 20% van de 65-plussers voelt zich vaak (4,1%) tot wel eens (15,8%) onveilig in de eigen buurt.
(Bron: Veiligheidsmonitor Rijk 2008) 92% van de vrouwen en 71% van de mannen boven de 65 jaar is bang om ‘s avonds de deur open te doen.
De helft van hen gaat minder vaak naar buiten door gevoelens van onveiligheid
Van alle dodelijke ongevallen onder ouderen vindt 80% plaats in de privé-sfeer.
Ruim een kwart van de slachtoffers van een privé-ongeval die op een spoedeisende hulpafdeling wordt behandeld, is 55 jaar of ouder.
Van de overledenen na een privé-ongeval is het aandeel 55-plussers 86%.
Jaarlijks komen 2.100 55-plussers om door een privé-ongeval.
Op de spoedeisende hulpafdelingen van ziekenhuizen komen elk jaar 130.000 55-plussers terecht die een val hebben gemaakt; bij 43.000 55-plussers is het letsel zo ernstig dat ze moeten worden opgenomen.
(Bron: Consument en Veiligheid, 2009)

* Zorg …

Tussen 2006 en 2030 zal de vraag naar zorg toenemen met 34%.
Dit is minder dan de groei van het aantal 65-plussers. Een verklaring hiervoor is dat de ouderen van morgen over het algemeen voor hun zorg minder snel aankloppen bij de overheid.
(Bron: SCP, nov. 2007) De vraag naar verblijf in een verpleeg- of verzorgingstehuis zal tot 2030 groeien met 40%, de vraag naar thuiszorg met 32%. Deze groei wordt voornamelijk veroorzaakt door de vergrijzing.
(Bron: SCP, nov. 2007)
Het feitelijk gebruik van verpleeg- en verzorgingshuiszorg is lager dan de vraag, omdat veel ouderen ervoor kiezen om langer zelfstandig te blijven wonen met hulp van thuiszorg.
(Bron: SCP, nov. 2007) Ruim 15% van de 85-plussers is ernstig depressief.
Bij driekwart van hen wordt de depressie niet herkend, waardoor behandeling achterwege blijft. 40% van de 55 plussers is 6 tot 8 jaar na de behandeling overleden aan de gevolgen van de depressie.
Meer dan 140.000 ouderen met ernstige beperkingen moeten het zonder zorg stellen. In de leeftijdsgroep 75-84 jaar heeft ongeveer 75% langdurige lichamelijke beperkingen (SCP).

* Verzorgingshuizen …

Van de bijna 2,3 miljoen Nederlanders van 65 jaar en ouder wonen er 100.000 in een verzorgingshuis en 50.000 in een verpleeghuis. Nederland telt bijna 1.700 verzorgings- en verpleeghuizen.
(bron: SCP, Ouderen in instellingen) 29% van de bewoners van verpleeg- en verzorgingshuizen in Nederland is eenzaam.
(Bron: Nivel, feb. 2008) Een op de tien tehuisbewoners komt helemaal nooit buiten en een op de vijf (40.000 mensen) minder dan een keer per maand.
Ouderen in zorginstellingen die meedoen aan groepsactiviteiten en vaker een praatje maken met het verzorgend personeel, oordelen positiever over hun leven.
Het gaat dan niet zozeer om gesprekken tijdens de zorg, maar meer om een praatje tussendoor.
Ze voelen zich bijvoorbeeld meer thuis, voelen zich veilig en minder eenzaam, vervelen zich minder en ervaren meer warmte en genegenheid.
(Bron: Nivel, feb. 2008) 40% van de tehuisbewoners vindt dat de verzorging gehaast gebeurt en dat het personeel onvoldoende tijd heeft voor een vertrouwelijk gesprek. Driekwart van de verpleeghuisbewoners is afhankelijk van hulp van anderen voor de persoonlijke verzorging en het naar buiten gaan.

* Mantelzorg …

Ouderen (65+) gaan in de toekomst minder beroep doen op mantelzorg. Het aantal ouderen stijgt tot 2030 met 62%, maar het beroep dat men op mantelzorg doet, neemt toe met 25%.
Het totaal aantal ontvangers van mantelzorg stijgt tot 2030 met 8%.
De meeste mantelzorgers (80%) zijn jonger dan 65 jaar. Het aantal oudere (65+) mantelzorgers neemt toe met 60%. Het totaal aantal mantelzorgers neemt tot 2030 toe met 5%.
Ouderen gaan vaker dan nu voor hun partner zorgen, waardoor het aantal mantelzorgers met geringe draagkracht en een zware draaglast zal toenemen. Waneer vrouwen en mannen in de toekomst (zoveel mogelijk) fulltime gaan werken, zal het aantal mantelzorgers naar schatting 10% lager liggen dan in de huidige raming. (Bron van alle punten onder "Mantelzorg": Rapport over toekomst van de mantelzorg, SCP, 2009)

* Ondervoeding Ondervoeding …

Dit is een veel voorkomend probleem bij ouderen. Uit landelijke prevalentiecijfers blijkt dat ondervoeding voorkomt bij 25 tot 40% van de ouderen in ziekenhuizen en bij 20 tot 25% van de ouderen in verpleeg- en verzorgingshuizen. Van de ouderen die thuiszorg ontvangen blijkt 15 tot 25% ondervoed te zijn. Indien ondervoeding in een vroegtijdig stadium (als ouderen nog zelfstandig wonen) vastgesteld en verholpen wordt dan kan een aanzienlijke gezondheidswinst behaald worden.

Tsja … schrikbarende cijfers … en daarom sta ik vrijwillig voor hun klaar ...

Natuurlijk ook omdat ik het rijden in mijn bloed heb … laten we eerlijk zijn ...  
Mijn hart ligt ( figuurlijk ) op de weg !

Vandaag , 6 december een dienst gehad waar ik om 9.30 uur met Belbus moest beginnen ...
Er waren geen belbussen gereserveerd , dus heb mijn tijd volgekletst met collega’s ... en het mooie is ; ik word daar nog voor betaald ook , hahaha ...

Om 12.08 de eerste ronde van de lijndienst ... stadsdienst lijn 24 @ Goes ...

Eerst kreeg ik al 3 dames aan de bus die graag naar de Kerstmarkt wilden in de Zeelandhallen ...
Helaas rijdt er vanaf het station geen bus naartoe en de transveriumbus rijd vanaf de Kolveniershof ... ook ohw zo handig , maar niet heus , want dan moeten de mensen toch een kleine 10 minuten lopen !

Enfin , ik leg uit dat ze wel met mij mee konden rijden , omdat ik met de stadsdienst toch langs de Westwal kom ...
Zo gezegd , zo gedaan en ze zaten nog maar amper of er kwam weer een groepje van 3 dames aan ...
Ook die wilden naar de Kerstmarkt en ik deed ook tegen hun het verhaal ... en die stapten ook in ...
Zo had ik lekker mijn bus vol en ik maakte aanstalten om te gaan vertrekken toen 1 van de dames , 3 zussen bleek later , naast me kwam staan om een foto van de rest te maken ...
Ik zei ; zal ik misschien de foto maken , dan kunt u er ook bij gaan zitten ...
Ze vond dat een prima idee , en ik nam dus de foto ...

Ik heb natuurlijk wel toestemming gevraagd of ik het hier mocht plaatsen en ze vonden het wel erg leuk !
Ook de eerste 3 dames vonden het goed dat ze er op stonden ...

Toen zei ze , mag ik dan een foto van u maken , als alleraardigste buschauffeuse ?!?
En ik zei , ja hoor , waarom niet ... wordt ik ook nog eens beroemd in het midden van het land ... hahaha ...

Zo , klaar ...
Dus ik start de bus , en ga rechts het stationsplein af ... en ze kletsen over van alles wat ze vanuit de trein gezien hadden en nu vanaf de andere kant zagen ...
Ze kwamen uit Den Haag & Rotterdam , dus ik vertelde wat je zoals zag ... van Watertoren & Televisietoren tot alle verzorgingstehuizen & Serviceflats ... voor als ze hun ‘oude dag’ in Zeeland zouden willen slijten !
Ze houden hier wel van de ouderen , vonden ze , want op deze route kom je aardig wat huizen tegen ...
Ik hoorde de zussen nog iets zeggen van ; ik heet Als en mijn zus heet Heimer ... en weer schoten ze allemaal in de lach ...

Op gegeven moment kwam ik langs de brandweerkazerne en zei ik ; als u nú allemaal rechts kijkt ... en toen was ik even stil ... en ik keek in mijn binnenspiegel ... en zag alle 6 koppies naar rechts gaan ... ziet u links niets , vervolgde ik ...
En de dames hadden hem meteen in de gaten en schoten in de lach ...
En ik had natuurlijk ook vette lol !

Jammer dat het ritje een klein kwartiertje duurt ... ik had ze graag langer in de bus gehad , maar helaas ... ik heb ze bij de Kolveniershof er uit gelaten en uitgelegd dat ze op de terugweg bij de Westwal op moesten stappen voor de bus weer naar het station ...

Ik hoop dat ze een leuke dag gehad hebben ... en misschien hier een reactie achter zullen laten ...

Dit was het berichtje wat ik toegestuurd kreeg , mét de foto’s :

* Geachte mevrouw Zonnebloem ,

Hierbij de leuke zussenfoto – door u genomen – vanuit uw gezellige bus. Dat is nog eens service!
De foto van de elegante vrouwelijke chauffeur gaat ook mee !

Nog bedankt voor de gezellige rit.

Een hartelijke groet van de drie zussen ! *

A. R. ( heb even de naam weggehaald ivm privacy ! )

Tsja ... soms heb ik weleens een beetje een plaagbui ...
Zeker bij vaste klanten ... die je al iets langer kent , en waarbij je weet , bij hem of haar kan ik dat wel doen ...
Zo had ik pas een man in de bus ... tsja ... en het is een vaste klant , maar hij kan zó ontzettend zeveren over van alles en nóg wat en waar ik nu nét totáál geen interesse in heb ! 
Het liefst zou ik dan met een gang van 100 km per uur door het dorp gassen om hem er zo snel mogelijk uit te hebben ... ja , sorry hoor , maar als je hem zou kennen zou je het beamen !

Maar goed ... hij stapt dus weer eens bij mij in de bus en vraagt om 6 stempels ...
En dan krijgt hij 6 stempels hè ...
Tsjak , tsjak , tsjak , tsjak , tsjak &  tsjak !
Ik bedoel ; wees nu eerlijk ; dat is toch een duidelijke inkopper ?!

Meestal zeg je waar je naartoe moet , als je instapt en dan weten wij heus wel hoeveel strippen het is ...
Maar goed , hij dacht misschien lollig te zijn en ik vond het wel geslaagd om mee te spelen , op mijn manier ! 
Hij bekeek zijn strippenkaart en zei heel verbaasd , wat doe je nú ?!
Ik zeg , gewóón ... áfstempelen hè ...
U wilde toch 6 stempels , nou dan krijgt u 6 stempels !

Hij heeft het nooit meer gevraagd ... maar blijven zeveren doet hij nog steeds !

Tussen Middelburg & Koudekerke ligt de Middelburgsestraat en die ligt zo’n 10 weken ( of langer ) open ...
Daardoor is er voor de buslijnen 53 en 56 geen goede aansluiting meer tussen Biggekerke , Koudekerke , Vlissingen & Middelburg ...

Nu zijn die lijnen opgevangen door een zogenaamde pendeldienst die wij moeten rijden ... lijn 153 heet hij ...

Vandaag had ik die dienst ook weer ... en op een gegeven moment krijg ik door de combo van een vrouwelijke collega ( ja , blond inderdaad ... ) een oproep ...
Ze zegt ; De 53 heeft 21 kinderen en 4 volwassenen , overstappers voor de lijn 153 ...
Ik antwoord terug ; sorry , kun je dat herhalen , de verbinding is niet helemaal optimaal ... want ik twijfelde ff aan mijn oren !

Dan herhaalt ze het nog een keer ... en ik zit echt even aan mijn kin te wrijven van ‘is dit een grapje’ ...
Hoe kan ik in vredesnaam nu 21 kinderen en 4 volwassenen in een 8 persoonsbusje meenemen ?!?
Enfin , ik zeg , ik zie je zo ... ik ben er bijna ...

Aangekomen achter mijn collega , stap ik uit en ik zeg , hoe kun je dat nu omroepen ... je weet toch dat ik niet zoveel mensen mee kan nemen ?
Maar intussen schieten er allemaal kleine kindertjes met een rugtasje op hun ruggetjes naar buiten ... en ik hoor één van de begeleidsters tellen ... 18 , 19 , 20 en 21 ...
Ik zeg tegen de Duitse begeleidster ( jaja , in het Duits ... echt wél ) dat het echt niet gaat ... ik zeg ; ik heb een kleine bus en ik wijs met duim en wijsvinger ter grote van een luciferdoosje ... hahaha ... ook een domme handeling , maar ja , hoe moet je dat ff snel uitleggen ?!
Ik steek 8 vingers op en zeg in het Duits dat ik een bus heb van 8 personen ... en dat ik ze écht niet mee kan nemen en ik adviseer ze terug in de bus te gaan en via Middelburg mee te rijden en dan daar over te stappen op de lijn 56 naar Vlissingen ...
Mijn collega vond het goed ... en de begeleidsters lieten de kids weer instappen ... al tellend ... 18 , 19 , 20 , 21 , compleet !

Tsja ... aangezien een boete € 450,- kost PER PERSOON ... had ik daar ff geen zin in ...
Trouwens , passen zou het van zijn leven niet ... en met 8 personen een paar keer op en neer rijden kon ik ze ook niet aandoen ...

Maar deze tante heeft het ff opgelost ... hahaha ...

Ik had het weleens ff voor de gein willen zien ... als sardientjes in een blikje heet zoiets , tóch ?!

Wie het blog , een paar blogjes hiervoor , gelezen heeft , weet waar ik het over heb ...
Anders moet je even 'Een Man Gaat Op Zijn Knieën Voor Me' lezen ...

Ik moest bij de Zeelandbrug vandaag een man ophalen en naar Kortgene brengen ...
Ik kende hem toevallig al van eerdere ritten naar het ziekenhuis , waar hij werkt ...
Dan zegt hij nooit zoveel ... misschien komt het omdat er dan collega's bijzitten ... enfin , boeit me niet ... vandaag begon hij zelf te vragen over de Belbus en of we het er druk mee hebben ...
Ik vertelde dat het soms druk was , maar nu in de vakantieperiode iets minder ...
Het ritje duurt niet zo lang en ik had niet opgelet of hij zijn gordel aanhad ...
Enfin , vlak voor Kortgene wilde hij blijkbaar zijn tas even pakken , die hij op de stoel aan de andere kant van de bus gelegd had ...
Ook hier had ik geen erg in , omdat ik toch geconcentreerd ben op de weg én omdat er een bocht aankwam ...
Gaat hij dus nét in die bocht zijn tas pakken en ik zie in mijn ooghoek dat hij bijna op de grond valt ... hij kon zich nog nét vasthouden aan de andere stoelleuning ...
Ik kijk opzij en zeg : Ow sorry hoor ... maar tegelijkertijd zegt hij ook ' Ow sorry hoor ... ik lette even niet op ...

Toen moest ik een beetje lachen en vertelde van de andere mannen en dat mijn ex-collega / vriendin als reactie had geschreven dat de derde man misschien wel de 'ware' zou worden ...
Ik zei ; Pas dus maar heel goed op ...
Hij lachtte een beetje verlegen ...
We waren inmiddels bij de halte waar hij uit moest stappen ...
Ik deed de elektrische deur dicht en bleef nog even staan wachten op een volgend berichtje van de centrale ... 
Nieuwsgierig , zoals ik af en toe wel ben ... bekeek ik in mijn rechterbuitenspiegel wat hij ging doen ...
Want hij bleef staan bij de halte en ik zag hem sms'en ...
Hij liep zo een 5 minuutjes heen en weer en jawel hoor ... daar kwam een dame de bocht om lopen ...
Ik natuurlijk blijven kijken wat ze zouden doen ... en ja hoor ... zoenuhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh ...
Hij legde zijn arm om haar heen ... en streelde haar wat over haar rug ... toen liepen ze hand in hand verder en kon ik niet meer gluren ... want ... ze gingen de bocht om ... hahaha ...

Ondanks dat het niet voor mij bestemd was vond ik het wel romantisch voor hem ...

Ik kan dit natuurlijk gaan misbruiken hè ... gewoon bij elke leuke man beetje wild de bochten nemen ...
Zou ik dat durven ?!?

Doet Ze Het Of Doet Ze Het Niet ?!?

Wat ik vanmorgen nu weer meemaakte ... tsjonge tsjonge ... het was dat ik zat , maar daar zou dus je broek van afzakken ... of je zou spontaan in je broek piesen van het lachen ...

Ik had een Belbusrit , lijn 31 ... van Wissenkerke & Kortgene naar Goes NS ...
De eerste haalde ik op in Wissenkerke en ik reed via Geersdijk dus naar Kortgene ...
Daar zou iemand om 9.15 uur bij halte Kaaidijk staan ...
De eerste klant was een leuke meid die naar haar vriend in Rotterdam ging ...
We waren lekker aan het kletsen over haar vriend en over van alles en nog wat ...
Geersdijk waren we inmiddels al door en ik sloeg rechtsaf naar Kortgene ...
Een honderd meter verder heb je een halte Molen en daar stond een Mevrouw ...
Ik keek even snel op mijn data , maar de persoon die ik op moest halen was toch duidelijk een andere halte ...
Maar goed ... ik ben klantvriendelijk en ik stop toch even bij de Mevrouw ...
Het kan ook een vakantiegangster zijn en dus niet weten dat je op zondag een Belbus moet bestellen ...
De Mevrouw ziet er tip-top uit ... tasje aan haar arm ... keurig netjes aangekleed en vuurrode nagels ...
Enfin , ik doe de elektrische deur open en ik vraag haar ; heeft u een bus besteld ?!?
Ze zegt ; nee u bent een Belbus en ik wacht op de grote bus ...
Ik zeg ; nou , Mevrouw dan heeft u pech , want u moet op zondag een Belbus bestellen ... de grote bus komt niet op zondag ...
Kijkt de Mevrouw me helemaal verbaasd aan ... haar ogen zouden uit de kassen gepuild kunnen hebben ... hahaha ...
Is het vandaag zondag , vraagt ze verbaasd ?!?
Ik zeg , een beetje lachend ; ja Mevrouw , de hele dag ... want ik dacht namelijk dat ze me in de maling zat te nemen ...
Weet u dat zeker !? vraagt ze daarna ...
Ja hoor , zeg ik ... en ik kijk naar het meisje wat naast me zit ...
Ook die hangt een beetje naar voren en zegt tegen de Mevrouw ; ja hoor , het is vandaag zondag ...
Ow , zegt de Mevrouw dan ... ik dacht dat het maandag was ... dan ga ik maar terug naar huis , want dan hoef ik ook niet te gaan werken ...

Lieve hemel ...
Ik heb haar nog even nagekeken toen ze wegliep ... met haar tasje aan haar hand ...
We hebben er saampjes echt smakelijk om gelachen ...

Ik hoop dat u er ook smakelijk om kunt lachen !

Tsja , dit is niet de eerste keer dat het gebeurd dat er een man op de knieën gaat voor me ...

Afgelopen zaterdag in Vlissingen ... in een vrij scherpe bocht ... een jongeman die niet vast zat in zijn gordel en blijkbaar niet oplette ... schoof in de bocht zó van zijn stoel naast me ...
Ik zag wat bewegen in mijn ooghoek en dacht , wat gebeurd er nú toch ... ik keek even opzij en hij krabbelde , met rode wangen alweer overeind ...

Te hard gereden heb ik niet , daar mag je maar 50 en met nog een Mevrouw als getuige wist ik dat ik niet te hard had gereden ...

Het zijn wél leren stoelen , dus erg glad ...

Toen hij uitgestapt was hebben we er samen nog smakelijk om zitten lachen ...

Vandaag de tweede man die op zijn knieën ging ...

Een man die met zijn dochter in Ovezande opstapte en tegen zijn dochter zei ; doe je je riem aan ?!?
Op hém heb ik niet gelet ... immers ; volwassenen zijn zélf verantwoordelijk voor het al dan niet dragen van een riem ...
Zo óók de boete als we aangehouden worden en controle krijgen op gordels , is een volwassen persoon zelf aansprakelijk !
Maar enfin , we rijden op weg naar het Tolplein en op een recht stuk weg ...
Mááár wat was dát nu ... er stak een mama fazant met een stuk of 6 babyfazantjes op d’r dooie gemakje over ... en tsja ... Rianne kennende gaat ze in de remmen ... en ... zat de papa op zijn knieën naast me !
Hij had een tasje met playstation spelletjes bij hem en die vlogen eruit en over de vloer ...
Heb je pijn papa , vroeg het meisje verschrikt ...
Nee , hoor , het gaat wel , zei de papa ...
Ik zei , sorry meneer , maar ik kan onmogelijk al die jonkies doodrijden !
Hij zei maar niets …
Zal me miss maar een dom wicht vinden ...

En dan weer verder rijden ...
Tsjongetsjonge ... hou dan je lachen maar eens in hé ... dan kijk ik meestal maar heel snel naar links en naar buiten ... maar onbewust zie ik het beeld steeds weer voor me ...
Gelukkig waren we snel op de plaats van bestemming en toen ze eenmaal uitgestapt waren en ik weggereden was , heb ik het uitgeschaterd van het lachen !

Ook hier weet ik weer pertinent zeker dat ik niet te hard gereden heb !
Hier mag je op een hele lange , rechte weg maar 60 rijden ... omdat er een fietsstrook langs ligt ... en dat deed ik dus ook ; nétjes 60 km per uur ...

Het was toch ook wel zo’n mooi , uniek gezicht ... die leuke papa op zijn knietjes voor me ...

In Goes is het zo , dat alle fietsers voorrang hebben op de rotonde’s ... en gisteren , tijdens mijn 2 rondjes stadsdienst rijden in Goes , moest ik stoppen voor een rotonde ... er kwam een rolstoel aan ...  
Ze was net aan de overkant toen ik in mijn ooghoek iets zag gebeuren ... ik keek opzij , en ja hoor ... de persoon was uit de rolstoel gevallen en lag op straat ...
Eerste reactie , waarschuwingslichten aan en uit de bus , hélpen !
Er kwam nog een ( lig ) fietser aan die meehielp de persoon op te tillen en in de rolstoel te helpen ...
Wat een toestand als je als hulpeloze uit je rolstoel valt op een druk punt ...
Het was gelukkig snel opgelost maar ik had geen tijd om uitgebreid te vragen hoe het nu gebeurd was ... de auto’s kwamen ook af en aan en om file te voorkomen ben ik snel mijn route vervolgd !

Heb er verder geen nieuws over gelezen dus ik denk dat alles goed afgelopen is ...

Maandag , toen ik net uit mijn werk kwam , zag ik een heleboel mensen langs de kade staan ...
In de eerste instantie reed ik gewoon door op mijn fietsje , maar keek toch even opzij wat er aan de hand was ...
Er stonden een aantal politiewagens en bussen , brandweerauto’s en twee ambulance’s ...
Door de ambulance’s wist ik dat er gereanimeerd moest worden , of dat ze iig bezig waren ...
Meestal kijk ik er niet van op als er langs de kade brandweer staat ... het komt namelijk nogal eens voor dat in oudere ( maar tegenwoordig ook de nieuwere ) huizen geen brancard naar buiten kan door de deur , of via trappengang ...
Dan wordt de brandweer ingeschakeld om via de ramen de brancard eruit te krijgen ...

Toch keek ik dus opzij en besloot even te stoppen ...
Achter een zeil zag ik dat ze al aan het reanimeren waren ...

Ontzettend indrukwekkend , omdat ik nog niet zo lang geleden ook nog geholpen heb met een reanimatie toen er op de weg in Gulpen een man lag en ik stopte om te helpen ...

Gelukkig zag ik op een gegeven moment dat er folie op de brancard gelegd werd , en de persoon erin gewikkeld werd ...
Het infuuszakje werd omhoog gehouden , dus waarschijnlijk was de persoon in leven ...
Met gillende sirene’s ging er eerst een politiebusje voor , gevolgd door een politiemotor , die nu gevolgd werd door de ambulance ...
Vreselijk , het geluid van de sirene’s , gaat toch altijd weer door merg en been ...

Nu gingen de duikers aan het werk ...
De duikers werden begeleid aan een touw die met iemand aan de kant in verbinding stond ...
Nu ik eenmaal stond was ik ook wel erg benieuwd wat er uit het water zou komen ... want een duiker had onder water boeien losgesneden die ineens , huppekee , boven water ploeften en wegdreven ...
Zou het dan tóch een auto zijn geweest , dacht ik ...
Aan de rand van de kade liggen alleen maar zgn ‘broodjes’ oftewel halfronde stoepranden ...
Het zou niet de eerste keer zijn dat er een auto over schiet en in het water terecht kwam ...
En inderdaad , na bijna een uur verder te zijn , en waar alle brandweerwagens aan de kant gingen , kwam het Autobedrijf Kuzee in actie ...
Eerst werden er nog auto’s verzet die teveel in de weg stonden ...
Dan nam de Technische Recherche foto’s van de straat ... misschien lag er nog wat ... of remsporen , geen idee ... dat was nu niet te zien ...
Eén duiker ging weer naar beneden met gele trossen om ‘het’ uit het water te tillen ...
Ja , dat zat vast … nu beetje omhoog … tot er twee wielen net boven water kwamen ...
Er ging een soort van zucht door het publiek ...
En toen moest er gestopt worden , en gingen de duikers weer even onder water ...
Later , uit het stukje op internet , begreep ik dat ze een kinderzitje achterin de auto hadden gevonden en dus dachten ze dat er misschien nog een kind in de auto moest zitten ...
Maar gelukkig , dat was niet zo , en stukje bij beetje kwam de auto boven water , want er moest elke keer eerst een berg water uitlopen , anders kregen ze hem er niet uit getakeld , denk ik , door de zwaartekracht ...

Toen eenmaal de wagen op het droge was , kwam het volgende probleem op de proppen ...
Ze kregen de auto niet op zijn wielen ...
Er kwam een kleiner takelwagentje achter en die nam de achterkant van de auto op de trossen ...
Maar nog steeds lukte het niet ...
Na een tijd geprobeerd te hebben hebben ze de auto op de straat neergezet en lag hij op zijn kant ...
Daarna met enkele mannen gingen ze schudden en viel de auto om en kwam met een klap op zijn wielen terecht ...

Intussen was er weer een duiker volop aan het duiken geslagen en gaf alle drijvende dingen aan aan een collega op de steigerplank ...
Kleine spullen ... oa de hoedenplank ...
En op gegeven moment zag ik een zwart vierkant kussentje / matje ...
Omdat ik natuurlijk jaren taxi heb gereden en tig rolstoelen heb in en uitgeladen herkende ik het matje direct en kreeg gelijk de kriebels !
En jawel hoor , op gegeven moment haalde de duiker er een opgevouwen rolstoel uit ...
Weer kreeg ik het kippevel op mijn armen ... en ik stond inmiddels in de brandende zon ... want er kwam ook een kruk uit ...
Ik vond het zo erg , dat er misschien een gehandicapt persoon in de auto had gezeten dat ik de omstanders niet meer aan kon horen ...
Iedereen heeft gelijk een mening / conclusie klaar en dat vind ik nu weer zo jammer ...
Wat ik ook heel erg vond is , dat er dus ook gewoon mensen staan die van alles zeggen en maar volop geintjes staan te maken ...
Kom óp mensen , er is net wel iemand met gillende sirene’s afgevoerd hoor !!
Waar is het respect gebleven ?!?
Of is dit pure sensatie ?!?

Dit schoot me in het verkeerde keelgat en ik besloot om weg te gaan ... want ik ken mezelf ... óf ik ga ontzettend boos kijken naar de mensen die dat doen , óf ik ga ze erop aan spreken ...
En ik vond het al zo erg wat er gebeurd was , dat ik geen zin had om ruzie te maken ...
Ik ben thuisgekomen en heb gelijk even op de startpagina van zeelandnet gekeken en het verhaal stond er ...

* MIDDELBURG – Op de Kinderdijk in Middelburg is maandagmiddag een auto te water geraakt.
Een 65-jarige man uit Vlissingen is door de brandweerduikers uit het voertuig gehaald.

Rond vier uur kwam de personenauto door nog onbekende oorzaak op zijn kop in het water terecht.
De politie was snel ter plaatse en is het water in gegaan om het slachtoffer uit het voertuig te bevrijden.
Na meerdere pogingen is dit helaas niet gelukt.

Inmiddels waren de hulpdiensten massaal onderweg om hulp te verlenen.
Er werden meerdere brandweervoertuigen uit Middelburg ingezet.
Ook rukten diverse ambulances en een traumahelikopter uit Rotterdam uit om hulp te verlenen.

Nadat de man door de brandweer uit het voertuig was gehaald en aan wal was gebracht is er gelijk een reanimatiepoging gestart.
Het slachtoffer is overgebracht naar het ziekenhuis in Vlissingen, over zijn toestand is nog geen duidelijkheid.

Brandweerduikers hebben vervolgens nog twee duikpogingen gedaan omdat er een kinderzitje in de auto zat, maar hebben niks meer aangetroffen.
Inmiddels werd door familie van het slachtoffer bevestigd dat de man alleen in de auto zou zitten tijdens het ongeval.

De technische recherche van de politie Zeeland en de verkeers ongevallen analyse doen onderzoek naar het incident.
Hoe de auto te water is geraakt is nog niet bekend.

De auto is door bergingsbedrijf Kuzee uit Vlissingen uit het water gehaald en wordt afgevoerd voor technisch onderzoek.
De Kinderdijk is lange tijd afgesloten geweest voor het verkeer.
Het voorval trok veel bekijks. *

~ http://www.hvzeeland.nl/Nieuws/Item?nid=7941 ~

* Man (65) ruim kwartier onder water na ongeluk op Kinderdijk

MIDDELBURG – Een 65-jarige Vlissinger is gisteren ernstig gewond geraakt bij een ongeval op de Kinderdijk in Middelburg.

De man was rond vier uur het water in gereden en kon niet zelf uit zijn auto komen.
Brandweerduikers haalden hem eruit.
Hij is in kritieke toestand naar het ziekenhuis in Vlissingen gebracht.

Ooggetuigen verklaarden dat ze de man gas hadden horen geven voordat hij vooruit het water in reed.
De auto belandde ondersteboven in het water, waardoor het zoeken bemoeilijkt werd.
Nadat het slachtoffer was bevrijd, hebben duikers nog verder gezocht omdat men vermoedde dat er meer mensen in de auto hadden gezeten.
Dat bleek niet het geval.

Net na het ongeluk hebben omstanders en twee politieagenten tevergeefs geprobeerd de man uit zijn auto te krijgen.
De brandweerduikers lagen ruim een kwartier na de melding in het water.
Toen was het slachtoffer binnen een paar minuten bevrijd.
Ambulancepersoneel kreeg bij de behandeling van de man assistentie van een team van de traumahelikopter. *

~ http://www.pzc.nl/regio/walcheren/3111183/Man-65-ruim-kwartier-onder-water-na-ongeluk-op-Kinderdijk.ece ~

Ik heb als eerste een reactie achtergelaten , en ik hoop werkelijk dat de man het haalt en wens bij deze nogmaals de familie ontzettend veel sterkte met dit ongeval !!

Helaas heeft Dhr. het niet overleefd en is de volgende morgen gestorven ...

Triest ...
Ik wens bij deze de Familie héél veel sterkte met de verwerking ervan !

Mijn laatste rit vandaag was een taxirit van Kortgene naar Ter Valcke Goes ...
Een hele aardige vrouw die elke dag op bezoek gaat naar haar man , aldaar ...

We begonnen gelijk al met een gesprek ... ditmaal ging het over het feit dat ik een belbus was ...
Ik vertelde dat ik de halve dag al taxiritten had gereden en legde min of meer uit dat dus de zittende centralist zo’n 4½ uur over mijn salaris aan het beslissen was geweest ... omdat ik als buschauffeuse een OV tarief ontvang per uur , en dat dat er bij een taxirit vanaf wordt getrokken ...
Wat een smerige streek van die vent , zei ze ...
Ach , zei ik ... het is niet leuk maar dat regel ik vanavond wel in een mailtje aan mijn baas ...
U kan er niets aan doen hoor , zei ik , wij maken er een leuke rit van ...
Ze zei nog eens , wat een smerige streek van die kerel ... toen er ineens over mijn mobilofoon een mannenstem kwam ...
Het was een chauffeur van één van de lijnbussen ...
Kijk , dat wist IK natuurlijk wel , maar die Mevr. schrok zich een hoedje ... ze sloeg haar hand voor haar mond en zei , zit die vent nu mee te luisteren ?!?
Ik stelde haar gelijk gerust ... maar ik was inmiddels in lachen uitgebarsten om haar gezicht ... werkelijk waar , ze was echt helemaal rood aangeslagen ... ook een beetje van schrik , denk ik , omdat ze die centralist een smerige vent en een smerige kerel had genoemd ...
Eenmaal , toen ze het door had en ik natuurlijk maar bleef gieren van het lachen schoot ze ook in de lach ...
En dat was best wel even harder gieren voor mij ... haar tanden vielen namelijk bijna uit haar mond !
Snel hield ze haar hand voor haar mond en ik deed net of ik niets had gezien !

Inmiddels was de lachstuip een beetje bedaard en vertelde ik dat ik gisteren een ooievaar had gezien ...
Ik zei , terwijl ik me half omdraaide , gelukkig zónder baby’tje , anders had ik daar ook nog voor moeten zorgen ... zou ik een stoeltje in de bus moeten zetten en het kindje maar mee moeten nemen ...

Zou aan de ene kant wel gezellig zijn voor de klanten ...
Maar ja , zei ik , ik heb ook geen borstvoeding , dus ik kan er ook niets mee , toch ?
Hahaha , toen sloeg ze snel haar hand weer voor haar mond en begonnen we weer te lachen en te gieren ...
Ik zei , hij zag er zo mooi uit met die witte en zwarte veren en zijn grote snavel ... en ik wees in de lucht een beetje de grootte van een snavel aan als mijn stuur ...
Was die snavel zó groot , vroeg ze verbaasd ...
Ik zei , ja natuurlijk , want daar moet toch dat handdoekje met dat kindje aanhangen ?!?
Ze gierde weer van de lach !
O , o , o , wat een pret hadden we samen ...

Ik zei , jammer dat ik vanmorgen mensen in mijn bus had ... hij zat toen namelijk net op een geknotte wilg ... ik wilde dolgraag stoppen en er een foto van maken , vertelde ik haar , maar ik zei , bij die mensen was ik al meer dan een half uur te laat gekomen omdat dat ook een taxirit was en ik niet precies wist waar ik overal moest zijn ...
Ik hoopte al dat de mensen boos zouden worden , maar , zei ik , dat viel vies tegen ... ze deden of het heel gewoon was ...
Was me dát nu een beetje jammer , zei ik ...
Nee , inderdaad , je kan niet zomaar een ommetje met die mensen gaan maken zeker ...
Inmiddels kwamen we net bij de stoplichten aan en ik zei tegen haar , terwijl ik naar rechts wees : Kijk hier was het !
Maar helaas , hij is weg ...
Ik denk dat zijn pauze erop zit , zei ik , en dat hij weer een baby’tje aan het bezorgen is ... knipoogde ik naar haar ...
Ze schoot weer in de lach ... hand voor haar mond ...

Ze zei , gisteren had ik ook een chauffeuse en die had hem ook gezien en die had gezegd dat het zo jammer was dat ze geen camera bij haar had ...
Ik zei , ja , dat is jammer ... ik ben een foto gek ... ik maak dolgraag van van alles foto’s , vertelde ik ...
Ik heb ook weleens gedacht had ik hem nu maar bij me ... en sindsdien zit deze kleine digitale camera altijd in mijn tas !
Trouwens , ik heb de foto’s nog op mijn camera , zei ik ... en ik greep even in het vakje van mijn dashbord en pakte mijn camera ...
Ik deed hem aan en liet haar een foto zien ...

Wat prachtig , riep ze uit !!
En ja , het is toch ook een prachtig gezicht , zómaar midden in de natuur ... langs een weg waar constant auto’s voorbij vliegen ...

Ik noem zulke momenten ; een cadeautje !

Inmiddels waren we nu aangekomen bij de stoplichten bij Goes en stond ik voorgesorteerd voor links ...
Wat is het snel gegaan zeg , zei de Mevr. best jammer ... het is best gezellig met je ...
Ow , ik wil best nog even een extra ommetje maken hoor , zei ik tegen haar , ik vind U ook een hele gezellige Mevr.
Ik zeg , dan rijdt ik wel even over Middelburg ...
Nee , nee , doe maar niet zei ze , dan gaat mijn man vast mopperen dat ik zo laat ben ...
Het stoplicht sprong op groen en we gingen weer verder ...
Het gesprek ging nu over haar man , dat hij , gelúkkig nog zo goed ‘bij de tijd’ was ...
Ik vertelde dat mijn moeder in een jaar tijd zo erg dement was geworden ... en dat mijn Pa en Ma zo uit elkaar gerukt waren omdat ze niet meer samen konden blijven ...

Ze zijn bijna 55 jaar getrouwd , en omdat mijn Ma weleens de neiging had om weg te lopen zijn ze verhuisd ... woont mijn Pa in een klein flatje en mijn Ma in het verpleeghuis ...
Ja , dat is bij mij ook wel , vertelde ze , maar ik blijf nog lekker in mijn huisje wonen hoor ...

We waren intussen bij Ter Valcke gearriveerd ...
Kijk , hier heb ik nog een paar jaar gewoond , zei ik ... en ik wees naar boven ...
Ik heb hier nog jaren in de verzorging gewerkt ...
Dat was een mooie tijd ... ik was erg ondeugend , lachte ik , dat zal ik U allemaal maar niet vertellen , want dan ben ik nog wel een half uur aan het kletsen ...

Zal ik U even helpen met uitstappen , vroeg ik haar ...
Ik kan gelukkig nog lopen , zei ze , al is het met rollator ...
Ja , zei ik , ouderdom komt een beetje met gebreken hé , en ik stapte een beetje kreunend vanachter mijn stuur met mijn hand onderaan mijn rug ... ik heb ontzettend veel pijn in mijn rug door het rijden ...
Jij bent zo oud nog niet , zei ze , je hebt nog een heel leven voor je ...
Pardón ! zei ik , hoe oud denkt U dat ik ben dan , vroeg ik haar , verbaasd ...
Ow , niet veel ouder dan 30 , zei ze ... je ziet er zo mooi slank uit !
Wow , wat een compliment , zei ik ... en ik stond nu naast haar ...
Ik zei , kijkt U maar eens van dichtbij ... ik ben al 42 ...
Nee , dat zou ik U niet geven , zei ze ...

Kijk , en met die woorden kan iemand je een mooi moment bezorgen !
We namen afscheid en ik wenste haar een hele fijne tijd samen met haar man ... en zei dat ik hoopte dat we nog eens samen een ritje zouden rijden ...
Zwaaiend namen we afscheid ...

Hier staan de foto's van de ooievaar ...

http://www.mijnalbum.nl/Album=XAXVUNJE 

Vandaag door de hevige storm ( weer eens ! ) de elektrische deur bijna uit de bus gewaaid !
Het is me al 3 x eerder overkomen , maar elke keer schrik je toch weer ...
Ik was een auto aan het inhalen en ineens sloeg de wind door een kier naar binnen en schoot de deur uit zijn fatsoen ...
Mijn jas hangt altijd naast de deur aan het haakje en die vloog dus ook helemaal naar buiten ...
Gelukkig bleef hij nog hangen aan het haakje , want dan had ik er dus wel om kunnen rennen ... mijn sleutels van mijn kluis en kastje zaten in mijn jaszak ...
De man achter het stuur , verblikte of verbloosde niet ... hij bleef stug doorrijden ...
Ik was er gelukkig al een eindje voorbij en kon mijn alarm aanzetten en de vluchtstrook opschieten ...
Helaas stond ik op een gevaarlijke plek ... midden op een viaduct ...
Ik mijn bedrijfsleider gebeld en het gemeld ... hij zou een monteur vanuit de stalling Middelburg naar me toe sturen ...

Intussen was ik weer ff achter het stuur gekropen , want de wind gierde naar binnen en ik had het koud ...
Af en toe zag ik collega’s aan de andere kant van de weg rijden ... er was er zelfs één die had zelfs haar mond wijd open en keek helemaal verschrikt ... hihi ... die zal ik het vrijdag nog weleens vertellen ...

Na een half uur , wat úren leek , kwam er een monteur en die wilde dus de deur weer terug in zijn fatsoen wurmen ...
Dat ging niet ... met man en macht sjorden we beide aan de deur ... tevergeefs ...
Hij bedacht om de deur ‘even’ vast te binden met een touw ...
Hij het halen uit zijn busje … beetje sjorren , beetje trekken ...
Ja hoor , het bleef zitten ...

Nét toen ik weg wilde rijden kwam er een auto met zwaailichten aan ... bleek later van de Rijkswaterstaat ...
Zo ging ik onder begeleiding van de monteur op de rechterbaan , ik op de vluchtstrook , en de man met zwaailichten aan achter mij over de vluchtstrook naar Middelburg ...
Althans , dat dacht ik ...
Net na de nieuwe Sloelijn komt hij naast me rijden en wenkt dat ik naar de parkeerplaats af moet slaan ...
Ik steek mijn duim op , ten teken dat ik het begrepen had ... en volg hem ...
Hij stapt uit en komt naar me toe ... vraagt naar de bekende weg of ik pech heb ...

‘s Middags was ik vrij , maar ik neem een dienst over van een zieke collega ... ben dus nog niet van de storm af !
Mag tot 18.00 werken in Vlissingen ... daarna naar huis op de fiets ... dus hoop dat het én droog is én dat de wind een beetje is gaan liggen !

Jullie zullen me wel heel erg mutserig vinden , maar wat ik vanmorgen meemaakte heeft me even paar traantjes gekost ...

Ik hoor je denken , wat nú weer !!

Vanmorgen moest ik om 6.30 uur naar de Total rijden en daar van 7.00 – 8.00 uur de mannen van de parkeerplaats naar hun werkplaats rijden en de nachtploeg terug naar de parkeerplaats ... ( dodelijk saai ! )
Dat ging allemaal vlot , ik was er al om 6.45 uur dus kwartier vroeger dan moest , maar goed , dacht ff goed te doen ivm die vreselijke storm die we 's nachts hadden gehad  ...
Het ging allemaal vlot en ik kon om 8.00 uur naar Goes rijden ...
Er was nog geen werk dus ik zei tegen de centralist dat ik ff bakkie koffie bij mijn collega’s van de taxi ging doen in de stalling Goes ...

Zo gezegd , zo gedaan ...

Kwam ik aan bij de stoplichten bij ‘s Heer Hendrikskinderen zie ik een mannetjeseend lopen ... hij loopt maar rondjes rond iets wat op de weg lag ... wat was dat nu dacht ik , ik kon dat beest toch niet omver / dood laten rijden ??

Ik heb mijn waarschuwingslichten aangedaan en ben uitgestapt ... Gatsiedarrie ...
Ik keek , en keek nog eens ...
Wat moet ik hier nu weer mee , dacht ik ...
Op de weg lag namelijk zijn geliefde vrouwtje ... in puin ... nog niet helemaal plat , maar wel dood ...

Dat heb ik weer !
Weet je , als ik een dood beest zie liggen op de weg zal ik er never nooit niet overheen rijden ...
Ja , maar hij is dan tóch al dood , zal je denken ...
Nee , ik kan het niet ... al is het één van de vele ratten die ik veel zie liggen onderweg ...
En als het me tóch gebeurd omdat ik het te laat zag , gaat heel mijn hart omhoog ...
Ik zou nog uitwijken en in de sloot geraken door zulke stomme akkefietjes , maar ik kan het nu eenmaal niet over mijn hart verkrijgen ...

Chips , wat moet ik nu ?
Inmiddels zijn er auto’s aan komen rijden ...
Ik probeer het mannetje naar de kant te jagen , maar elke keer gaat hij terug naar zijn vrouwtje ...
De tranen schieten in mijn ogen ...
Wat ongelofelijk !
Wat een liefde !

De auto’s schieten langs me heen ...
Ze kijken wel , maar doen ook niets ...
Weet ik veel wat ze denken ... misschien wel dat ik niet spoor ...
Sta ik daar ... midden op de weg ...
Ik bedenk me niet meer ...
Ik heb geen zin om het mannetje ook aan te laten rijden !
Ik loop terug naar de bus en pak uit mijn tasje een stel van die rubber handschoentjes ...
Waarom ik dat bij me heb ?
Geen idee ...
Misschien ooit gedacht van je kan het maar hebben ...
Ik trek ze aan en loop terug naar het kwakende mannetje ...
Intussen gaan mijn gedachten door ...
Ik heb , dacht ik , weleens gelezen dat eenden trouw zijn aan elkaar ... tot de dood hun scheidt ...
Gatsie , waarom moet ik dat nu hebben ?! 
Ik ben al zo gevoelig voor dat soort zaken ...
Enfin , ik heb inmiddels mijn handschoentjes aangetrokken en loop naar het platte vrouwtje ... ik hoef het gelukkig nog net niet van de weg af te schrapen ... het is nog ‘vers’ om zo maar even oneerbiedig te zeggen ...
Ik til het op en laat het aan het mannetje zien ... hij volgt alles , al kwakend ...
Ik loop met het vrouwtje naar een stuk grasstrook in de buurt en leg het neer ...
Ja , wat kan ik méér doen ??
Ik bedoel , moest ik dat mannetje nu naar een dierenasiel brengen ??
Het is een wilde eend , en hij mankeerde niets ...

Ik leg het vrouwtje neer en het mannetje blijft erbij ... het loopt er maar telkens nog omheen ...
Ik moet nu aan mezelf gaan denken , en aan de bus en mijn werk ...
Ik heb mijn best gedaan ! 
In ieder geval heb ik het mannetje kunnen redden van een vreselijke dood ...
Of had ik , bedenk ik me nu , hem samen met zijn vrouwtje naar de Eendenhemel moeten laten gaan ??
Ik weet het het niet ...

Hoop dat ik goed gedaan heb ...

Het heeft me in ieder geval wel enkele traantjes gekost ... stom hè ?!

Enfin , ik heb een goed gevoel !!

... De vertaling krijgt u tussen haakjes ...

Vanmiddag weer ontzettend genoten ...
Ik had een ritje Belbus gehad van Colijnsplaat naar Kortgene en was daar vrij ...
Ik kreeg bijna gelijk een nieuwe rit door ... een taxirit ...
De meeste collega’s van mij zijn daar niet blij mee , maar ik vind het niet erg ... omdat ik natuurlijk jaren taxi chauffeuse was ...
Het was een adres in Kamperland voor 2 personen ... op 1 adres ophalen en op 1 adres afzetten ... in Middelburg ...

De ene Mevr. heb ik al vrij vaak gebracht en ik reed er dus zó naar toe ...
Er stond in mijn schermpje dat ik er 12.45 moest zijn ... nou , dat is geen probleem als je al in Kortjeen ( Kortgene dus ... ) staat ...
Dus een kleine 10 minuten later sta ik bij het adres en ik loop naar de ingang ...
Ik doe de deur open en ik hoor al van boven aan de trap : ik bin a uut bêddu oh ! ( Ik ben al uit bed hoor )
Ow hallo , roep ik ... en ik kijk naar boven waar de dames al lachend op de trap staan en naar beneden komen ...
Jie bin weh vroeg , zegt de Mevr. , ik ei pas voe één ure besteld ... ( Jij bent wel vroeg , ik heb pas voor 13.00 uur besteld )
Ik heb op mijn computertje 12.45 staan , zeg ik tegen de dames ...
Ow , ma we zien weh klaer oe , zegt ze weer ... ( Ow , maar we zijn wel klaar hoor )
Gelukkig , zeg ik en ik houd de deur open en ze lopen met me mee naar de bus ...

Omdat ik een electrische deur heb loop ik alvast iets harder en zeg ik : Ik doe even de deur open hoor voor jullie ...
Zo gezegd , zo gedaan , en ze ‘klimmen’ al vasthoudend aan de middenpaal naar binnen ...
Dan is het even afrekenen , een luttel bedrag van € 3.70 per persoon ...
De ‘vreemde’ Mevr. geef ik haar wisselgeld terug en de andere Mevr. zegt : Geef ma vuuf euro terug ... ( Geef maar € 5,- terug )
Mooi , denk ik ... mijn fooitje heb ik al binnen !
Hahahaha ...
Ik bedank haar netjes en ik help haar in haar gordel ...
De ‘vreemde’ Mevr. roept ook al : Wat hih dah stroef zeg ! ( Wat gaat dat stroef zeg )
Ik zeg lachend tegen haar : D’r is pas iemand uutgevallun en noe ebben we de horduls unb bitje anhesnoerd ( Er is pas iemand uitgevallen en nu hebben we de gordels een beetje aangesnoerd ) ... en ik geef haar een knipoogje ...
Ze schieten allebei in de lach en ik krijg een vriendschappelijke tik op mijn schouder ...
Ik kruip weer achter mijn stuur en ik wil weggaan ...
Er komt net een buurman aanlopen met 2 hondjes en die laat hij instappen achterin zijn autootje ...
Die haet zun ondjies uutlaeten , zei de Mevr. ( Die gaat zijn hondjes uitlaten )
Dan kan hij beter gaan lopen in plaats van met zijn auto gaan , zeg ik , word zijn buikje ook wat minder ...
De dames schieten weer in de lach ... hij is maar alleen zegt de Mevr. ... hij hoeft vast niet meer zo strak in zijn vel te zitten !
We lachen alle drie ...
Heerlijk !
Dat mis ik wel op de bus !

Zo , dan schiet ik even voor hem , zeg ik , en ik geef gas …
Onderweg is het ook weer lachen ...
Ik ga bij Kamperland linksaf de weg op naar de Banjaard en daar hebben ze een nieuwe rotonde aangelegd ...
Ik kom daar niet zoveel en ik zei dus ook : Goh , een nieuwe rotonde ...
Ja , zegt de Mevr. weer , voor mien oeft ut ok nie oe , ik von die stoplichten ok weh hoed ( Voor mij hoeft het ook niet hoor , ik vond die stoplichten ook wel goed ) ... ut is tegenwoordig overal rotondes ...
Ik ga er even niet op in ... ik kijk wel even lachend naar haar , en ik knik met mijn hoofd ... ik moet tenslotte ook op de weg letten …
Bij Serooskerke staat het stoplicht op groen ... maar ik zie 2 Duitse auto’s staan ...
Is de kleur groen in Duitsland anders , roep ik zo’n beetje naar de auto’s ...
Zózó , zegt de Mevr. jie bin weh fel oe ... ( Zo zo , jij bent wel fel hoor )
Maar het is maar 1 Duitse auto , zegt ze ...
Nee hoor , zeg ik , ik zie aan het kenteken dat het ook een Duitser is ...
Ik wacht netjes , ik heb ook geen zin om te gaan toeteren ...
Eindelijk trekken ze op ...

Daarna , bij Sint Laurens staat er een vrachtwagen midden op onze strook ...
Wat nu weer ! roep ik ...
En wéér zegt de Mevr. : Wat bin jie fel , bin jie mie ju verkeerde been uut je bedde hestapt ... ( Wat ben jij fel , ben je met je verkeerde been uit je bed gestapt )
Neeeeee , zeg ik , ik heb het juist naar mijn zin , dan praat ik altijd tegen mezelf ...
Owww , lachen ze ...
Inmiddels is de vrachtwagen gedraaid en ik wenk naar hem : Ga maar !
De chauffeur steekt zijn hand op en ik zwaai terug ...
Hij rijd het dorp door , maar ineens staat hij stil op de weg ...
Heb je geen richtingaanwijzer , roep ik tegen de achterkant van de vrachtwagen ...
Ik trap op de rem en blijf even op afstand staan ...
Hij moet hier zijn , zegt de Mevr. en wijst op een boerderij aan de rechterkant ...
Ik zeg , ja , dat kan wel zijn , maar toch had hij even richting aan moeten geven ...
Ik kijk even in mijn spiegels of alles veilig is , dan geef ik richting aan naar links en haal hem in ...
Even later sta ik stil voor de eerste stoplichten ...

Ut is bar , zegt de Mevr. zôh druk ... ( Het is wel erg druk )
Ik kan gaan rijden ...
Om de bocht staat er ineens een oud vrouwtje , beetje kromgegroeid , op de rand van de stoep ...
Ik kom daar met 50 km per uur aanrijden en dan schrik je toch wel !
Je moet toch niet dood , zeg ik ...
Ik zie in mijn spiegel dat ze toch over gaat steken ...
Zeer gevaarlijke manoevre , er hangen kettingen aan de andere kant van de weg , dus ze kan helemaal niet op de stoep komen ...
Meer kan ik niet volgen want ik sta alweer voor het volgende stoplicht ...
Wéér op rood ...
Dan springt het op groen en er kan precies 1 auto door ...
Ik sta dus weer stil ...
Ut is bar , zegt de Mevr. , zo druk ... dur kan mah één auto deur ...

De radio staat aan in mijn bus , niet hard , maar net genoeg om te luisteren ...
Het is 13.00 en het nieuws is net geweest ... dan komt de reclame ... en er is telkens reclame over huppeldepup.nl ...
Punt nl , zegt de andere Mevr ...
Ja , zegt de Mevr. , punt nl , je oor nie andurs , net of du éle weruld dah ma eit ... ( .nl je hoort niet anders ... net of de hele wereld dat maar heeft ) en daar bedoelde ze natuurlijk internet mee ...
Er steken een paar fietsers over ...
Het licht springt op groen ...
Dan kan ik weer rijden ...
De volgende stoplichten staan op groen en ik kan doorrijden ...
Daarna komen er weer stoplichten en ik moet stoppen ... de volgende , vlak voor de brug staan ook op rood ...

Wéér hoor ik de Mevr. zeggen : Ut is bar … noe hen wu de trein ok nog tegen ... ( Nu hebben we de trein ook nog tegen ) ...
De andere Mevr. zegt , punt nl ...
Ik sta inmiddels vooraan ...
Dan springt het op groen en ik geef gas om op te trekken , maar vlak voor mijn wielen komt er ineens een vrouw met een scooter overgestoken ... door rood gereden dus !!
Ik trap op de rem en zeg , doe jie dah in China ok ? ( Doe je dat in China ook ? )
Het was nl een Chinees vrouwtje ...
Ze stak haar tong uit en zwaaide naar de auto naast me omdat die ook aan het optrekken was en ineens op zijn rem moet trappen ...
Steekt zu dur lerpuh nog uut ok , zegt de Mevr. ( Steekt ze haar tong ook nog uit )
Ik zeg , ja , ze zal haast hebben ...
Over de brug gekomen staan we voor de volgende stoplichten , wéér rood !
Kiek , daer komt zu weej aan scheuren , zeg ik , en ik wijs naar rechts ... ( Kijk daar komt ze weer aan scheuren
)
Ja , zegt de Mevr. dur ood is tur al , dur gat is nog in Veere ( Haar hoofd is er al , haar gat / achterwerk is nog in Veere ) ...
Punt nl , zegt de andere Mevr. ( Volgens mij wist ze niet zo veel te antwoorden )
Bij de stoplichten gaan er nog 4 auto’s het smalle straatje in ...
Waar gaan jullie dan allemaal naar toe , zeg ik ...
De dames lachen er maar om ... ze zijn er inmiddels aan gewend geloof ik , hahaha ...

We zijn er , zeg ik ...
Punt nl , zegt de andere Mevr. weer ...
Ik doe de deur open en ik wil net omdraaien om te kijken of ik met hun gordels moet helpen maar ze waren allebei al los en stappen uit ...
Tot de volgende keer , zeg ik , het was gezellig.nl ...
En weer lachen ze er maar om , ze zwaaien , en ik zwaai terug ...
Ik heb genoten , en ik hoop hun ook !

Het was gezellig.nl !

Gisteren eindelijk weer eens iets leuks meegemaakt ...

Ik had een berichtje via de taxitronic doorgekregen dat ik om 10.08 uur in Wilhelminadorp moest zijn ... ik had nog ruim een half uur de tijd dus ik reed vanaf het station naar de centrale in Goes ...

Daar zijn vaak een heleboel andere collega’s van de taxi en bussen die daar even hun papieren invullen en gezellig een bakie koffie oid nuttigen ...  en waar ik naar toe moest , zit ik daar al lekker op route en zit ik gelijk op de goede weg ...

Zo gezegd , zo gedaan ... ff met collega’s gekletst en lekker paar bakjes warme chocolademelk gedronken …

Rond 9.55 uur stap ik op en ga naar de bus ... en sla rechtsaf de weg op ...

Na de eerste stoplichten zie ik dat de brug open is ...

Ik moet voor de brug linksaf en ik kijk even in mijn spiegels of er niks aankomt ... nee dus ... ik geef richting aan en sla linksaf bij de stoplichten ...

Moet er ook geen agent komen hoor , want dan krijg ik een vette bekeuring !

Enfin ,het ging goed ...

Kom ik aan bij de halte zie ik Mevr. al staan ... ze stapt in en begint gelijk te kletsen dat ze even naar de stad moest om een trui te ruilen ...

Ik ga de bocht om en dan verteld ze dat ze altijd zo bang is dat wij wegrijden als ze niet op tijd bij de halte zou staan ...

Ze zei dat ze er al vóór 10.00 uur stond ... en dat ze nu in haar haast om op tijd bij de halte te zijn haar trui was vergeten die ze zou gaan ruilen ...

O , maar dan rijden we daar toch even om , zeg ik ... u woont toch dicht bij de halte ... en ik draai al rechtsaf de straat in ...

Mag dat wel ?!? vraagt ze ...

Van mij wel hoor , zeg ik ... ik ben nu momenteel toch verantwoordelijk ?!?

O , wat lief , zegt ze ...

Ja , maar het heeft toch geen nut als u naar de stad moet om een trui te ruilen en u heeft hem niet bij u , zeg ik ...

Dan moet ik maar even in de stad lopen , zegt ze ...

Nee hoor , zeg ik … we gaan gewoon even de trui halen ...

U bent toch de enige klant en het is niet druk op de weg ...

We komen wel op tijd in Goes ...

En ik draai al haar straatje in ... ze stapt uit en ik doe de deur dicht en ik ga even keren , zodat ze gelijk weer in kan stappen als ze de trui heeft ...

Ruim op tijd zijn we op plaats van bestemming en ze stapt uit ...

Ik draai mijn bus uit de bushalte en zet hem vóór de auto’s die aan komen rijden en vóór het zebrapad , zodat ze ook nog even in alle rust over kan steken ...

We zwaaien even naar elkaar en ik rijd weer verder ...

Weer een lijntje rijden ...

Dan kom ik rond 11.19 uur voorbij de halte waar ze normaal gesproken in zou stappen ... ik zie haar nog niet zitten ...

Ze is nog onderweg , denk ik ... maar ik twijfel al ... ze is meestal al ruim een kwartier voor de bus komt aanwezig ...

Ik rijd naar het station ... ik laat de klanten uitstappen en sta even op een plekje te wachten op mijn volgende berichtje ...

Dat komt binnen en ik zie dat Mevr. toch mee terug gaat ...

Ik rijd naar de bushalte en de eerste klant stapt in ...

De Mevr. moppert een beetje ...

Ik rekende 4 strippen af ... dat is met haar chipknip € 1.84 ...

Ik heb voor € 4,00 verbeld , zegt ze ... was het zo druk op de centrale , vraagt ze ...

Geen flauw idee , Mevr., ik krijg mijn berichtjes per computer binnen , ik spreek bijna nooit iemand van de centrale , zeg ik ...

De Mevr. gaat zitten en ik kijk nog naar links en rechts ...

Nee hoor ... ze is nergens te bekennen ...

Ik klik op mijn taxitronic de ene Mevr. ‘start rit’ en de andere Mevr. ‘loos verzoek’ ... dan ga ik maar rijden ...

Ik breng haar naar de bestemming en krijg weer een rit naar Goes terug ...

Dan kom ik op de Westwal ... en ik kijk naar links ... en ja hoor , daar zit de Mevr.

Ik ga naar het station en laat de andere klant eruit ...

Ik krijg bijna gelijk een telefoontje via de computer met de vraag of ik even naar Tolplein kan rijden en dan naar Ellewoutsdijk ...

Ja hoor , dat wil ik wel , zeg ik tegen de centralist ... maar heb je geen berichtje voor me naar Wilhelminadorp ?!?

Die rit die ik een uur geleden loos heb gemeld ... die Mevr. zit nu in het bushokje te wachten , zeg ik ...

O , breng die maar even naar d’r adres hoor , meisje ... zegt de centralist ...

Krijg ik daar nog een berichtje van , vraag ik ...

Nee hoor , breng ze maar even ...

Dank je wel , roep ik , en ik rijd naar de Westwal ...

Ze stapt in en ik vertel haar het verhaal ...

O , wat ben jij toch een lief vrouwtje , zegt ze ...

Ik snap het niet , zegt ze , dat meisje wat de telefoon aan nam heeft het toch nog teruggelezen en ik had toch echt besteld voor 12.31 uur en niet voor 11.31 uur ...

Dat zou erg geweest zijn als je niet kwam , zei ze , dan moet ik ergens opnieuw gaan bellen en dan een uur wachten en dan zou ik alles bij elkaar 2 uur verder zijn ...

Ik heb lekkere courgettesoep thuis , zegt ze ... kan ik het gelukkig toch nog opeten ... anders had ik ook nog eens in de stad iets moeten gaan eten ...

We praten wat en komen even later bij haar huis ...

Ze stapt uit ...

Ik zal je tegen iedereen de hemel in prijzen , zegt ze ... en als ik nog eens naar de stad ga koop ik wat lekkers voor je hoor …
Ik ben zo blij dat ik mee mocht rijden ...

Kijk ... gelukkig weer eens een goede daad verricht ... en leuk dat je op den duur je vaste klanten kent hè ... dan weet je ook een beetje de tijden waar ze meestal vertrekken en aankomen ...

Daarna heb ik de centralist gebeld en gezegd dat ik nog wel die route wilde doen vanaf het Tolplein ...

Ook dat was nog ff lachen ...

Rijd ik de rotonde op voor het tolplein , zie ik mijn collega net op de rotonde rijden en ik zwaai naar hem , want ik dacht dat hij misschien klaar met zijn dienst was ...

Komt hij achter me aanrijden ...

Moet jij Mevr.* wegbrengen , vraagt hij ... die zit bij mij in de bus ...

Ja , zeg ik ... ook raar , ik kom helemaal uit Wilhelminadorp , zeg ik , en jij staat hier !!

We lachen er maar om en de Mevr. stapt uit zijn bus in de mijne ... en ik breng haar weg en daarna is mijn dienst ook afgelopen en mag ik naar Middelburg vertrekken ...

Laatst had ik ook weer wat op het station in Goes hoor ...
Ik sta daar vaak met de bus te wachten op een berichtje , waar ik de volgende Belbussers op mag / moet pikken , en ik lees dan nogal eens een boek om de tijd te doden ...
Maar dit keer viel het me op dat er een meisje lastig gevallen werd door een jongen ...
Ik volgde het zo'n beetje vanuit mijn bus of het niet te ver ging ... en idd ... even later begon de jongen het meisje te porren en te duwen ...
Het meisje fietste weg , maar de jongen ging er achteraan ...
Ze gooit haar fiets in de bosjes en loopt naar de ingang van een school ...
De jongen is rap bij haar ...

Ik kon het niet aan blijven zien en ik stapte uit mijn bus ... ik keek of er nog meer collega's waren ...
Die waren er wel , en stonden het ook zo'n beetje van een afstand te bekijken ... helaas ... beetje jammer ; met hun handen in hun zij ...
Kijk , en dan wordt ik een beetje link hè ...
Maar goed , ik trek mijn schouders op ... ik houd mijn mond en ik loop op het stelletje af ...
De jongen ziet me al aankomen en weet eigenlijk niet wat hij moet doen ... net doen of er niets aan de hand is en blijven staan of weglopen ??

Enfin , de mensen die mij kennen , weten dat ik nogal sprekende ogen heb , en ze flink kan opentrekken ... vooral als ik iets zie wat niet netjes is ...
Dus , ik erop af ... met flinke passen ... maar vóór ik kan vragen aan het meisje of ze hulp nodig heeft , schiet de jongen de bossen in en gaat via het parkeerterrein weg ...
Het meisje kijkt even naar me en pakt dan ook haar fiets en gaat de andere kant op ... ze lacht gelukkig wel een beetje naar me ...

Misschien dan toch beetje blij dat ik haar 'gered' had ...
Maar goed , weet je ... ik heb zelf ook 3 dochters en hoop dat áls er ooit eens iets zou gebeuren dat er dan ook iemand hun te hulp schiet ...
En NIET zoals mijn mannelijke collega's met hun handen in hun zij staan te kijken hoe ik dat nu eens ga oplossen ...
Want toen ik op hun afliep en ze even goed aankeek , dropen ze wel een beetje af ...

Weet je , dat vond ik nu echt een beetje jammer !!

Ach , al beleef ik dan niet veel op de Belbus met mijn klanten , ik zie toch heel wat gebeuren onderweg ...
Zo had ik dus iets van de week op de lijn 51 .

Ik reed om 6.00 uur naar Nieuwdorp ... daar zou even later een klant opstappen ... maar omdat ik uit de Stalling in Middelburg kwam , ben ik daar maar gelijk naartoe gereden ...
Ik heb altijd een boek bij me , dus ik dacht dan ga ik even een poosje lezen terwijl ik op de klant wacht ...
Maar terwijl ik op de dijk reed ... pikkedonker nog natuurlijk ... dacht ik , wat loopt dáár nu weer , vlák voor mijn wielen ... ikke in de remmen ... waarschuwingslampen aan ... ja waarom eigenlijk ... 't was nog midden in de nacht ... 
Maar ja , dat gaat dus automatisch en ik besloot even uit de bus te stappen ...
Ja hoor !
Beeeeehhhh .... beeeehhhhh ... beeeeehhhhh .... hoor ik aan alle kanten ...
Loopt er doodleuk ... op zijn / haar dooie gemakje ... een schaap voor mijn voeten ...
Pffff wat moet ik dáár nu weer mee , denk ik ... zo'n bul pak je ook niet zomaar een twee drie op hè ...
Ja , misschien als je aan het trainen bent voor bodybuilder ... maar dat heb ik al een tijdje niet meer gedaan , dus ik zag dat eigenlijk niet zo zitten ...
Ik heb hem / of haar ... zover wilde ik niet gaan in mijn onderzoeken ... maar even naar de kant gelokt ... naar zijn / haar maatjes die wél achter hek hek stonden te bléren ...
Tjonge , wat een gebléééér op de vroege ochtend !

Ik dus weer in mijn bus gestapt ... en het eerstvolgende huis aangebeld ...
Komt er een kerel , in onderbroek naar de deur ...
Ik natuurlijk mijn ogen op zijn gezicht gericht ... vragen ... meneer , zijn die schapen bij u achter van u ?!?
Nee zegt tie ... van de boer aan de andere kant van de dijk ...
Ow oke , zeg ik , dank u wel ... ga ik daar even snel heen ... er is nl. een schaapje aan de wandel ...
Ik zal hem alvast wel bellen , zegt hij ...
Dank u wel , zeg ik en ik ren alweer naar de bus ... want je weet maar nooit ... iemand kan hem wel aanrijden en dat vind ik ook weer wel zonde ... is hij / zij vroegtijdig een broodje Kebab ...

Ik de bus weer draaien ... gaat ook zo lekker op die dijken ... met aan beide kanten binnen een halve meter een sloot waar je dus zo in kan glijden ...
Enfin , goeie stuurkunst ... hahahaha ... ik heb de bus gedraaid en rijd terug naar waar ik Wollie achtergelaten heb ...
Jah , ik heb haar gelijk maar gedoopt als Wollie  ...
En ja hoor ... 't zal vast een vrouwtje geweest zijn , want het kreng liep wéér midden op de weg te sjansen ... en maar te bléren en uit te dagen naar de andere blérders achter het hek ...
Ik heb ze eens stevig toegesproken hoe verkeerd ze bezig was ... en hoe ze kon eindigen in een broodje Kebab ... hoe lekker ik dat ook vind , dat ik haar dat toch nog niet gun ...
Enfin , ik aan d'r krullen zitten sjorren en haar weer meegenomen naar het hek ...
Mijn bus stond weer ongeveer midden op de weg ... gevarenlichten aan ... en ja hoor ... kwamen natuurlijk al wat vroege truckers langs ...
En maar blijven zitten in hun warme cabine ... tsssss ...
En ik stond daar maar ... in mijn broek en blouse ... en het regende inmiddels ook nog ... snik snik ... ik maar kou vatten ... en die 'sterke' mannen maar blijven zitten ...

Enfin , het duurde niet zo lang meer gelukkig ...
Er kwam een jongen de dijk op hollen ... met een bakje droge brokjes , zo te horen ... al leek het of hij een collectebusje bij zich had ... hahaha ... ik dacht moet ik daar nu mijn donatie ingooien ?!?
Maar nee ... het waren inderdaad droge brokjes ... en hij duwt dat ruw tegen Wollie d'r snuit aan en huppekee ... pakt het arme beest zomaar bij d'r krullen en gooit haar met een zwaai tussen d'r medeblérders ...
Mijn hemel , wat een hork ... kan dat niet met wat liefde ?!

Ach ... daar ben ik te gevoelig voor denk ik ...
Maar ik ben blij dat ik Wollie heb gered ... van een vroegtijdig broodje Kebab ...
En een dank je wel ?!?
Welneeeeeeeee ... tssssss ...

Mensen , als jullie dit lezen ... en je zit binnenkort eens aan een broodje Kebab ... bedenk dan even goed ...

ZOU DIT WOLLIE KUNNEN ZIJN ?!?