De boom van een echtgenoot is onder het mes geweest.

De prognoses zijn heel goed.

Alleen een chemo voor het geval DAT>

In tabletvorm welliswaar. Dat is wat minder belastend voor iemand van 74.

Vanaf de enkels tot de kruin is hij weer bijna de oude. Het enige waar hij last van heeft zijn de voeten.

Overal om je heen hoor je hetzelfde.

Toch de chemo blijven nemen, zegt de dok. Je weet maar nooit of we iets gemist hebben, iets dat niet te zien is. Dat beruchte kleine celletje.

Nog een paar maanden, dan kunnen we het nieuwe jaar inluiden met een prima vooruitzicht.

Dan komen er weer bladeren aan de kale kruin.